Ernst Thälmann – Sohn seiner Klasse
| Ernst Thälmann – Sohn seiner Klasse | |||
|---|---|---|---|
 poster filma ispred željezničkog kolodvora u Leipzigu 1954. | |||
| Režija | Kurt Maetzig, Johannes Arpe | ||
| Scenario | Michael Tschesno-Hell, Willi Bredel | ||
| Uloge | |||
| Muzika | Wilhelm Neef | ||
| Fotografija | Karl Plintzner | ||
| Montaža | Lena Neumann | ||
| Datum(i) premijere | 12. 3. 1954
| ||
| Trajanje | 127 min. | ||
| Zemlja |  DDR | ||
| Jezik | njemački | ||
| Kronologija | |||
| |||
| |||
Ernst Thälmann – Sohn seiner Klasse (sh. Ernst Thälmann – sin svoje klase) je istočnonjemački biografski film snimljen 1954. godine u režiji Kurta Maetziga i Johannesa Arpea. Protagonist, čiji lik tumači Günther Simon je njemački komunistički vođa Ernst Thälmann. Radnja započinje 1918. godine kada na samom kraju Prvog svjetskog rata Thälmann kao vojnik carske vojske na Zapadnom frontu čuje vijesti o Kielskoj pobuni te napušta položaj, vraća se u domovinu, te se priključuje Spartakističkoj ligi i sudjeluje u burnim događajima tokom prvih godina Weimarske Republike boreći se ne samo sa krvoločnim desničarskim Freikorpsom nego i sa izdajničkim socijaldemokratima koji koriste svaku priliku da izdaju radnike i novoosnovanu Komunističku partiju Njemačke, a što će na kraju kulminirati Hamburškim ustankom 1923. godine kojim završava film.
Sohn siner Klasse je predstavljao jedan od najambicioznijih i najprestižnijih projekata Istočne Njemačke, a tome je dosta pripomoglo i to što je komunistički režim Thälmanna, koga su 1944. godine bile pogubile nacističke vlasti, smatrao svojevrsnim ocem svoje države i oko njega izgradio kult ličnosti. Rad na filmu je započet još 1948. godine, ali su ga dosta usporile nedoumice oko sadržaja - da li da se prikažu samo kasnije Thälmannove godine ili njegova mladost - a kasnije i zamjerke vladajuće Jedinstvene socijalističke partije Njemačke da film koristi "formalistički" pristup umjesto socrealizma. Producenti su na kraju bili prisiljeni ubaciti i scene u kojima se Thälmann u SSSR-u sreće sa tamošnjim komunističkim vođama Lenjinom i Staljinom; dio tih scena je kasnije izbačen nakon što je 1956. godine započeo proces destaljinizacije.
Sohn seiner Klasse je bio jedan od rijetkih filmova koji je simultano imao premijeru i u Istočnoj i u Zapadnoj Njemačkoj. U Istočnoj Njemačkoj je postao jedan od najgledanijih filmova godine. Sljedeće godine je snimljen nastavak pod naslovom Ernst Thälmann – Führer seiner Klasse koji prikazuje Thälmannov život pred kraj weimarskog perioda i zatočeništvo pod nacističkim režimom.
Distribution[uredi | uredi kod]
- Gunther Simon : Ernst Thälmann
- Hans-Peter Minetti : Fiete Jansen
- Erich Franz : Arthur Vierbreiter
- Erika Dunkelmann : Martha Vierbreiter
- Raimund Schelcher : Krischan Daik
- Karla Runkehl : Änne Harms
- Gerhard Bienert : Otto Kramer
- Robert Trösch : Kuddel Riemöller
- Wolf Kaiser : Major Zinker
- Werner Peters : Kapetan Quadde
- Johannes Arpe : Komesar Höhn
- Martin Flörchinger : Karl Liebknecht
- Judith Harms : Rosa Luxemburg
- Steffie Spira : Clara Zetkin
- Peter Schorn : Vladimir Iljič Lenjin
- Hans Flössel : Philipp Scheidemann
- Gerd Jaeger : Josif Staljin
- Rudolf Klix : Willbrandt
- Frithjof Rüde : Général Vogt
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Ernst Thälmann bei filmportal.de
- Ernst Thälmann – Sohn seiner Klasse na sajtu IMDb