Teorija književnosti je deo nauke o književnosti koji se bavi pitanjima prirode književnosti, oblika i načina književnog izražavanja i opštih i posebnih osobina književnih dela kao umetničkih ostvarenja. Njena problemska područja su stilistika i versifikacija.
Stilistika je nauka koja se bavi stilom u književnim delima. Polazi od shvatanja stila kao izraza pojedinca ili kolektiva i zanimaju je sredstva i postupci kojima se postiže osobit kvalitet stila koju gramatička analiza ne može da zahvati. Moderna stilistika ima korene u starogrčkom učenju o govorništvu (retorika) i sa njom je povezuje analiza književnih dela u skladu sa opštim načelima analize jezika. Suštinska razlika između moderne stilistike i stare retorike je u tome što je retorika utvrđivala obavezna sredstva i postupke jezičkog izražavanja, dok moderna stilistika nastoji da ta sredstva i postupke opiše, u okviru pojedinih dela, autorskih opusa ili književnih razdoblja.
