Primirje iz Mudrosa
| Primirje iz Mudrosa | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Britanski bojni brod (predrednot) Agamemnon na kom je potpisno primirje | |||||||||||
| Generalno | |||||||||||
| Tip sporazuma | primirje | ||||||||||
| Jezici | engleski | ||||||||||
| Potpisivanje | 30. listopada 1918. Moudros, Grčka
| ||||||||||
| Stupanje na snagu | 31. listopada 1918. | ||||||||||
| Stranke | |||||||||||
| |||||||||||
Primirje iz Mudrosa (turski: Mondros Ateşkes Antlaşması) je naziv za sporazum o prekidu vatre potpisan 30. oktobra 1918. između Osmanskog Carstva i Velike Britanije kao predstavnika Antante potpisan u luci Mudros na egejskom otoku. - Lemnos. [1]
Sporazum je zapravo bio kapitulacija Osmanskog Carstva u Prvom svjetskom ratu. [1]U ime Osmanskog Carstva sporazum je potpisao Rauf beg ministar mornarice a sa britanske strane admiral Somerset Gough-Calthorpe.
Karakteristika Primirja iz Mudrosa[uredi - уреди | uredi kôd]
Na osnovu klauzula tog dokumenta Osmanlije su se obavezale predati svoje preostale nezauzete garnizone u Hidžazu, Jemenu, Siriji, Mezopotamiji, Tripolitaniji i Kirenaiki. [1]
Antanti je dozvoljeno da zauzme Dardanele, Bospor, Batumi i sve tunele u masivu Taurus. Sile Antante dobile su i dozvolu da u slučaju nereda okupiraju šest armenskih vilajeta u Anadoliji. Isto tako okupacione snage saveznika dobile su pravo da zauzmu bilo koju strategijsku točku, u slučaju kad bi im sigurnost bila ugrožena. [1]
Osmanska vojska je demobilizirana, a turske luke, pruge i svi ostali strategijski objekti predani su na slobodno korištenje okupacionim jedinicama Antante. [1]
Izvori[uredi - уреди | uredi kôd]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Armistice of Mudros” (engleski). Encyclopædia Britannica. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/396033/Armistice-of-Mudros. Pristupljeno 30. 10. 2013.