Umberto Eco

Umberto Eco

Umberto Eco (fonetski: Umberto Eko; Alessandria, 5. januar 1932.) je talijanski romanopisac, esejist, filozof i lingvista. Redoviti je profesor semiotike na Univerzitetu u Bologni.

Biografija i opus

Umberto Eko je rođen u Aleksandriji, u italijanskoj provinciji Pijemont. Radi kao profesor semiotike na Univerzitetu u Bolonji.

Ekov roman kojim je postigao slavu je roman Ime ruže, po kome je snimljen film (Šon Koneri), je o monahu koji istražuje seriju ubistava koja su vezana za manastirsku bibiloteku.

Njegove novele često uključuju stvarne istorijske ličnosti i tekstove. Fukoovo klatno, Ekov drugi roman, je takođe rasprodat u velikom broju primeraka. U Fukoovom klatnu, nezaposleni izdavač odluči da, kao šalu, spoji zajedno različite teorije zavere iz istorije.

Ekov rad predstavlja koncept postmodernističke literarne teorije hipertekstualnosti.

Počasni doktorati

• Univerzitet Tartu, Tartu, Estonija

Izvod iz bibliografije

Romani

• Ime ruže (Il nome della rosa, 1980)
• Foucaultovo njihalo (Il pendolo di Foucault, 1988)
• Otok prethodnog dana (L'isola del giorno prima, 1994)
• Baudolino (Baudolino, 2000)
• Tajanstveni plamen kraljice Loane (La misteriosa fiamma della regina Loana, 2004)

Esejistika

• Estetički problem u Tome Akvinskoga (Il problema estetico in San Tommaso, 1. izd. 1956)
• Napomene uz 'Ime ruže' (Postille al 'Nome della rosa' , 1983)
• Kako putovati s lososom i drugi korisni savjeti (Izbor iz: Il secondo diario minimo, 1992)
• U potrazi za savršenim jezikom (La ricerca della lingua perfetta, 1993)
• Šest šetnji pripovjednim šumama (Six Walks in the Fictional Woods, 1994)
• Između laži i ironije (Tra menzogna e ironia, 1998)
• Otprilike isto (Dire quasi la stessa cosa, 2003)

Umberto Eco na Wikimedijinoj ostavi