Bagdad

Bagdad (persijski - Božji poklon) je glavni grad Iraka. Drugi je najveći grad u jugozapadnoj Aziji, posle Teherana, sa procenjenim brojem stanovnika (2003.) 5.772.000. Nalazi se na reci Tigris i bio je naseljen od davnih vremena. Dobio je na značaju pošto ga je 762. Kalif al-Mansur (754-775) izabrao za prestonicu Abasidske dinastije. Za vreme Haruna al-Rašida doživljava najveću slavu, koja se ogleda u "Hiljadu i jednoj noći", i bio je jedan od najbogatijih i najvećih gradova na svetu. Kao centar islama, mogao se mjeriti s tadašnjim Konstantinopoljem po pitanju trgovine i kulture. Počeo je da gubi moć kada je 809. prestonica premeštena u Samaru. Godine 1258. opljačkali su ga Mongoli pod Hulaguom, 1401. osvojio ga je Temerlan, a 1524. potpao je pod vlast persijske safidivske dinastije. Pod vlašću sultana Sulejmana prvog grad je 1534. postao deo Osmanskog carstva, a u kratkom periodu (1623-38) ponovo je pod safidivskom vlašću sve do Prvog svetskog rata (1914-18). Godine 1921. postaje prestonica kraljevine Irak. Godine 1958. državnim udarom u Bagdadu okončana je monarhija. Tokom dvadesetog veka grad se proširio teritorijalno i demografski. Teško je oštećen u bombardovanju tokom rata u Persijskom zalivu, i od tada je pod međunarodnim trgovinskim sankcijama više od jedne decenije.