Muhamed Gafić
Muhamed Gafić je bosanskohercegovački alpinista, pisac i policajac-specijalac. Rođen je u Sarajevu, gdje se i školovao. Završio je studije sociologije, a radio je kao policajac u specijalnoj jedinici u Sarajevu .[1]
Već u ranoj mladosti pokazivao je interesovanje prema sportu, naročito prema planinarstvu. Član planinarskog društva „Bjelašnica“ je od 1965. i Alpinističkog odsjeka Sarajevo od 1969. godine. Prve korake u alpinizmu naučio je od Zijaha Jajatoviċa. Od 1972. god. učestvuje u radu Sarajevske škole alpinizma kao instruktor.
Pored brojnih uspona bio je angažovan u radu Planinarskog saveza Bosne i Hercegovine, kao predsjednik Komisije za alpinizam PS BiH, predsjednik Komisije za ekspedicije PS BiH i predsjednik PS BiH od 1998 do 2002. godine. Nakon rata je sa svojim kolegama osvježio i obnovio alpinizam u BiH.[2]
Alpinizam[uredi | uredi kod]
- Uspon na Matterhorn, zajedno sa Muhamedom Šišićem, izveo je u julu 1971. god. Bio je to prvi bosanskohercegovački uspon na ovaj vrh.
- Prva jugoslavenska kadrovska alpinistička ekspedicija "Kavkaz '74" u organizaciji Planinarskog Saveza Jugoslavije. Muhamed Gafić ostvario je uspon na vrh Elbrusa (5642m). Zajedno sa Muhamedom Šišićem, u tandemu su ispenjali i sjevernu stijenu Ulu Tau Čana (4207 m).[3] Ovaj uspjeh bio je inspiracija brojnim alpinistima u Bosni i Hercegovini da krenu u uspone na sve više visove.
- Sedma jugoslavenska ekspediciji na Mount Everest u proljeće 1979. god. U ekspediciji su učestvovali Muhamed Šišić i Muhamed Gafić, kao predstavnici Planinarskog saveza Bosne i Hercegovine. Dosegli su visinu 7170 metara.[4]
- Vrh Lenjina (7.124 m), zajedno sa Vladom Mičićem, kao član Alpinističke ekspedicije “Pamir '89” (PSS Vojvodine):
- Vrh Korženjevske (7.105 m), kao član Bosanskohercegovačke ekspedicije Pamir 1990. (PS BiH),
- Khan Tengri (7.013 m), kao vođa Bosanskohercegovačke ekspedicija Tian Shan 1991. u organizaciji Planinarskog saveza Bosne i Hercegovine:
- Vrh komunizma (7.495 m)
- Bosanskohercegovačka ekspedicija Karakorum 1994. (PS BiH), pakistanski ogranak Himalaja, u ljeto 1994. godine. Bio je organizator i vođa ekspedicije, koja je ostala upamćena po neobičnostima. Alpinisti su se suočili sa temperaturom od plus 54 stepena. Glečeri su se topili tokom cijelog dana, pa su napredovali samo noċu. U baznom logoru ekspedicija se iznenada u jednom trenutku našla u zoni sukoba Indije i Pakistana. [2]
- Prvi zimski bosanskohercegovački uspon na vrh Mont Blanca, februar 1997. god, sa partnerom Muhamedom Šišiċem.
- Međunarodna himalajska ekspedicija na Mount Everest, 1997. god. Doseže sa partnerom Sjeverno sedlo - 7.170 m.[2]
Pisac[uredi | uredi kod]
- Sarajevski rulet 1
- Odiseja 7000 - Alpinistički roman[2]
- Tajna žute kuće. Iskustva ratnika i svjedočanstvo ratnih događaja[5]
- Maglić, Volujak, Zelengora - Edicija Planine Bosne i Hercegovine - Sarajevo, 2008.[6]
- Prenj - Edicija Planine Bosne i Hercegovine - Sarajevo, 2008.
Priznanja[uredi | uredi kod]
Dobitnik je značajnih priznanja:
- Orden zasluga za narod sa srebrenim vijencem (Kolektivnog odlikovanja predsjednika SFRJ Josipa Broza Tita za uspon na Mount Everest 1979. godine
- Povelje PS BiH za životno djelo,
- Zlatna značka PS BiH,
- Povelja GSS-a BiH za zasluge,
- PS Jugoslavije,
- PS Slovenije,
- PS Makedonije,
- PS Hrvatske[7]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ „Muhamed Gafić - Gafa - Rogatica.com”. Arhivirano iz originala na datum 2020-11-28. Pristupljeno 2020-12-06.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Muhamed Gafić - Bošnjaci.net
- ↑ „Hronologija uspona”. Planinarski savez BiH. Arhivirano iz originala na datum 2019-07-08. Pristupljeno 13. 9. 2018.
- ↑ „35 godina od prvog jugoslovenskog uspona na Everest”. Visokogorci Crne Gore. Arhivirano iz originala na datum 2020-02-17. Pristupljeno 15. 2. 2020.
- ↑ Muhamed Gafić - Ratna svjedočanstva
- ↑ „Muhamed Gafić, Šemsudin Džeko- MAGLIĆ, VOLUJAK, ZELENGORA - Edicija Planine Bosne i Hercegovine - Sarajevo, 2008.”. Arhivirano iz originala na datum 2016-03-05. Pristupljeno 2020-12-06.
- ↑ Od Prenja do Himalaja - VEDRO, UDRUŽENJE PLANINARA