Mesar
| Mesar Kasapin[1] | |
|---|---|
 | |
Mesar ili kasapin (od turski: kasap - arapski qaṣṣāb[1] je zanimanje koje se bavi pripremom mesa za ljudsku ishranu.
Opis[uredi | uredi kôd]
Mesari usmrćuju (kolju) stoku i perad i obrađuju meso zaklanih životinja. Djelokrug njihova rada uključuje: preuzimanje životinja za omamljivanje i klanje (ili usmrćivanje električnom strujom); šurenje, skidanje čekinja i opaljivanje (kod svinja); guljenje kože (kod goveda); otvaranje trupa i vađenje crijeva; mozga i endokrinih žlijezda; obradu crijeva; buta i plećki; topljenje salo (kod svinja) i trančiranje mesa s leđa, vrata, slabina i glave svinja i goveda.[2]
Pored pripreme svježeg mesa za direktnu prodaju, mesari se bave i konzerviranjem mesa, pa izrađuju trajne i polutrajne kobasice, salame i druge suhomesnate proizvode.[2]
Mesari mogu raditi kao samostalne zanatlije, kao industrijski radnici ili zaposlenici u trgovini. [2]
Historija[uredi | uredi kôd]
Na rimskom reljefu iz 2. vijeka prikazana tipična mesnica onoga vremena, mesar s nožem i stolom na kojem reže meso, i nizom kuka po zidu na kojima vise komadi mesa.[3]
Tokom 12. vijeka rađaju se prvi mesarski cehovi po Evropi.[3]
Ceh mesara iz češkog grada Český Krumlov je u 16. vijeku usvojio nekoliko pravila, a najvažnije je bilo da se klanje može obavljati samo u klaonici, a ne po privatnim kućama ili po tržnicama.[3]
Istovremeno je ceh jeruzalemskih mesara osnovao ured - hisbah, koji se striktno držao Kur'ana, na čelu sa muhtasibom, službenikom koji je nadgledao rad mesara i naplaćivao porez.[3]
Vremenom su higijenski i drugi sanitarni propisi postajali sve stroži, a kontrole puno češće, ali i pored tog još uvijek ima sporadičnih slučajeva trovanja pokvarenim mesom.
Izvori[uredi | uredi kôd]
Vanjske veze[uredi | uredi kôd]
- Mesari ((sh))
- Kasapin na portalu Veliki rečnik ((sh))