Kraljevstvo Obiju Sicilija
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
.svg)
Kraljevina dviju Sicilija (talijanski: Regno delle Due Sicilie) bila je država 19. vijeka, na krajnjem jugu Apeninskog poluotoka. Sve do ujedinjenja Italije 1816. bila je najveća država na Apeninima. Kraljevina dviju Sicilija nastala je 12. decembra 1816. ujedinjenjem Kraljevine Sicilije sa Napuljskim Kraljevstvom.[1]
Dva kraljevstva, sicilijansko i napuljsko, imala su zajedničku prošlost još od 11. vijeka, kada su bila ujedinjena pod Normanima.[1] Do razdvajanja je došlo 1282. kad je kopnenim dijelom zavladala anžuvinska (francuska) dinastija odnosno otokom aragonska (španjolska), a obje su tvrdile da imaju pravo na titulu kralja Sicilije. Zbog tog se 1443. aragonski kralj Alfonso V proglasio kraljem dviju Sicilija (rex Utriusque Siciliae), s ciljem da nekako dođe do ujedinjenja.[1] Nadalje, od 16. do 19. vijeka, taj naziv se često upotrebljavao da se označe oba kraljevstva.
Do prilike za ponovno ujedinjenje došlo je 1815. nakon Napoleonskih ratova, kada su Britanci i Austrijanci istjerali dotadašnjeg Napoleonovog maršala i napuljskog vladara Joachima Murata te na tron Napuljskog Kraljevstva instalirali Burbonca Ferdinanda IV.[1] Godine 1816. u obnovljeno Napuljsko Kraljevstvo utrpana je i Kraljevina Sicilija, pa je tako nastala Kraljevina dviju Sicilija.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Kingdom of the Two Sicilies” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 5. 4. 2013.
