Halitoza
| Halizota | |
|---|---|
lat. | Halitosis, fetor ex ore |
| Klasifikacija i eksterni resursi | |
| ICD-10 | R19.6 |
| ICD-9 | 784.9 |
| DiseasesDB | 5603 |
| MedlinePlus | 003058 |
Halitoza ili neprijatan zadah iz usta je stanje koje uzrokuju brojni faktori: hrana, pušenje, karijes zuba, oboljenja desni, suvoća usta, oboljenja sinusa i disajnih puteva, dijabetes, leukoze, neodgovarajuća oralna higijena, upotreba pojedinih lekova i dr. Kao protivmera savetuje se pranje zuba, korišćenje zubnog konca ili tečnosti za ispiranje usta itd.[1][2]
Klinička slika[uredi | uredi kod]
Znakovi halitoze mogu biti bele naslage na jeziku, okrugle naslage na nepčanim krajnicima, suva usta, gusta pljuvačka, pečenje jezika, kiseo, gorak ili metalan ukus u ustima, a pre svega osećaj neprijatnog zadaha koji uglavnom registruju drugi ljudi.[2]
Etiopatogeneza[uredi | uredi kod]
Pojedine materije iz hrane (poput belog luka) se nakon apsorpcije iz digestivnog trakta, putem krvi prenose do pluća i zatim se kroz usta i nos izbacuju u spoljašnju sredinu. Tek kada se uneta materija u potpunosti izgubi iz krvi, nestaje i zadah iz usta. Kao posledica neadekvatnog održavanja oralne higijene delići hrane ostaju na zubima, desnima i jeziku, pa se stvaraju velike količine bakterija koje svojim truljenjem i vrenjem mogu prouzrokovati veoma neprijatan zadah. Jedan od znakova oboljenja desni je konstantna halitoza ili neprijatan ukus u ustima, a uzročnik je uglavnom plak (lepljiva bezbojna materija prepuna bakterija koja se konstantno stvara na zubima). Bakterije produkuju otrove koji iritiraju i oštećuju desni, a u poodmakloj fazi bolesti oštećenje se sa desni prenosi i na kost vilice pa zubi gube svoju potporu i započinje njihov gubitak. Neprijatan zadah može nastati i zbog suvih usta (kserostomije), koja se javlja zbog nedovoljne količine pljuvačke. Suva usta mogu biti posledica upotrebe različitih lekova, oboljenja pljuvačnih žlezda ili stalnog disanja na usta. Halitoza nastaje i zbog infekcije disajnih puteva (nosa, dušnika i pluća), hronične upale sinusa, hroničnog bronhitisa, šećerne bolesti, stomačnih poremećaja, oboljenja jetre ili bubrega.[1]
Dijagnoza[uredi | uredi kod]
Za postavljanje dijagnoze i određivanje tačnog uzročnika neprijatnog zadaha neophodan je pregled u stomatološkoj ordinaciji. U tu svrhu može da se koristi i halimetar (sulfidni monitor), koji aspirira vazduh iz usne duplje i analizira koncentraciju vodonik sulfida i metil merkaptana.[2]
Lečenje[uredi | uredi kod]
Stomatolozi preporučuju izbegavanje hrane koja uzrokuje neprijatan zadah, pranje zuba posle svakog obroka, pranje jezika jer se na njemu zadržava mnogo ostataka hrane, konac za čišćenje zuba, tečnost za ispiranje usta, a kod upotrebe proteza se savetuje pranje posle svakog obroka. Stomatolog može da prepiše i upotrebu veštačke pljuvačke, da predloži upotrebu bombona bez šećera koje će povećati lučenje pljuvačke ili unošenje veće količine tečnosti.[1]
Kao veoma efikasno sredstvo protiv halitoze se pominje i ekstrakt kore drveta magnolije.[3]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Higijenom do prijatnog daha”. Pristupljeno 17. 8. 2008.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Halitoza”. Arhivirano iz originala na datum 2008-06-24. Pristupljeno 17. 8. 2008.
- ↑ „Magnolija ubija zadah”. Pristupljeno 17. 8. 2008.[mrtav link]Šablon:Mrtva veza