Estri

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice Estar)
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Opšta formula estara

Estr (njem. jez. Essig-Äther što je stari naziv za etil-etanoat) su u kemiji organske tvari u kojima organska grupa zamjenjuje jedan ili više atoma vodika u hidroksilnoj skupini. Kod estera hidroksilna skupina reagira sa karboksilnom skupinom i nastaje nova skupina koja se naziva esterska -COO-. Najpoznatiji esteri su karboksilni esteri, no postoje i esteri alkohola i anorganskih kiselina, a jedan od najpoznatijih takvih je nitroglicerin. Nitroglicerin se dobiva reakcijom trovalentnog alkohola glicerola i dušične kiseline uz prisustvo sumporne kiseline.[1]

Esteri nastali kemijskom reakcijom s karboksilnim kiselinama imaju opću formulu RCOOR’.

Nazivlje

[uredi | uredi kod]

Naziv estera tvori se tako da ime alkohola koji je stupio u reakciju stoji prvo tj. naziv alkilne skupine alkohola (npr. naziv alkilne skupine propanola je propil) tj. umjesto završetka -anol na osnovu imena alkohola doda se nastavak -il. Druga riječ u nazivu estera potječe od kiseline, a tvori se tako da se imenu kiseline makne nastavak -ska i doda nastavak -oat (npr. druga riječ u imenu estera butanske kiseline bila bi butanoat). Kod estera sa etanskom kiselinom često se umjesto etanoata koristi acetat, kod onih sa metanskom kiselinom, formijat, kod estera sa butanskom kiselinom koristi se i butirat, a kod propanske kiseline koristi se i propionat. I kod alkohola postoje drugi nazivi pa se tako umjesto pentil, često zna naći i amil. alkohol (-ol -> -il) + karboksilne kiseline (-ska -> -oat)

Triacilglicerol

[uredi | uredi kod]

Triacilglicerol (Masti i ulja) su esteri koji sadrže tri hidroksilne skupine. Esteri se imenuju slično kao i soli. Triacilgliceroli su tvari netopljive ili slabo topljive u vodi (lipidi).

Esteri se mogu dobiti reakcijom kiseline (obično organske) i alkohola uz prisutnost sumporne kiseline kao katalizatora, iako ima i drugih načina dobivanja estera. Esterifikacija je povratna reakcija u kojoj se esterifikacija događa istovremeno sa hidrolizom, pa je potrebno higroskopno sredstvo koje bi reakciji uzelo vodu.

Alkoholi + karboksilne kiseline ↔ ester + voda (esterifikacija)

Ester + voda ↔ alkoholi + karboksilne kiseline (hidroliza)

Mnogi esteri imaju specifičan miris, te se zbog toga većinom koriste kao umjetne arome i u proizvodnji mirisa.

Metil butanoat – ananas, jabuka
Metil benzoat – voćni miris ylang-ylang
Etil formijat – rum
Etil butanoat – ananas, jagoda
Etil heptanoat – grožđe

Etil acetat - staro vino

Amil acetat - banane, kruške

Neki esteri

[uredi | uredi kod]

Prirodni esteri: U voću, mastima, uljima i loju

Uporaba estera: - u prehrambenoj i konditorskoj industriji - ===za proizvodnju otapala i plastičnih masa=== - ===za proizvodnju parfema===

Metil formijat

[uredi | uredi kod]

Metil metanoat je bezbojna tekućina sa karakterističnim eterskim mirisom, lako isparava i ima malu površinsku napetost.

C2H4O2 O=COC

   O   H
  ||  |
H- C -C-O-H
      |
      H

Dobivanje estera

[uredi | uredi kod]

Esteri se dobivaju:

  • esterifikacijom metanola i etanoata:

HCOOH + CH3OH → HCOOCH3 + H2O

  • industrijski (kombinacija metanola i ugljikovog monoksida):

CH3OH + CO → HCOOCH3

Koristi se kao insekticid i za proizvodnju nekih lijekova.

Etil acetat (etil etanoat)

[uredi | uredi kod]

Bezbojna, lako zapaljiva tekućina sa karakterističnim, mirisom nalik na ljepila ili odstranjivačima laka za nokte.

C4H8O2 CC(=O)OCC CH3COOCH2CH3

  • Ledište: -83.6 °C
  • Vrelište 73.1 °C

Etil acetat je zapaljiv i iritira kožu.

Dobivanje

[uredi | uredi kod]

sintezom octene kiseline i etanola sa prisutstvom jakih kiselina kao što je sumporna kiselina. CH3CH2OH + CH3COOH → CH3COOCH2CH3 + H2O

Koristi se:

  • kao otrov za ubijanje kukaca (u entomologiji; jer ubije kukca, ali ga ne uništi)
  • u ljepilima i odstranjivačima laka za nokte
  • kao reagens za određivanje Angiotenzin konvertirajućeg enzima (ACE)

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Clayden Jonathan, Nick Greeves, Stuart Warren, Peter Wothers (2001). Organic chemistry. Oxford, Oxfordshire: Oxford University Press. ISBN 0-19-850346-6. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]