Drugi nordijski rat
| Drugi sjeverni rat | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment Sjevernih ratova | |||||||
 Bitka za Varšavu | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Kraljevina Švedska
|
 Poljsko-Litavska Unija
| ||||||
.svg){kind=icon}
Drugi sjeverni rat (zvan i Prvi ili Mali sjeverni rat) vodio se između Kraljevine Švedske i njenih protivnika Poljsko-Litavska Unije (1655. - 1660.), Carske Rusije (1656. - 1658.), Brandenburg-Prusije (1657. - 1660.), Habsburške Monarhije (1657. - 1660.), Dansko - Norveške (1657. - 1658. i 1658. - 1660.) i Nizozemske Republike kao završna faza borbe oko poljsko - švedske sukcesije .
Tok rata[uredi | uredi kod]
Švedski kralj Karl X Gustav objavio je 1655. rat Poljsko-Litavskoj Uniji pod izgovorom da ga poljski kralj Jan II Kazimir Vasa odbija priznati kao suverenog monarha. Pravi razlog je bila Karlova želja da se teritorijalno proširi po Baltiku.[1]
Tadašnji švedski saveznik Brandenburg-Prusija, napao je Poljsku pa su saveznici brzo napredovali i zauzeli Varšavu. Tad su Carska Rusija, Danska i Habsburška Monarhija objavile rat Švedskoj, pa je Brandenburg-Prusija napustila Šveđane i pridružila se protivničkoj koaliciji.[1] Nakon tog su Šveđani protjerani iz Poljske, ali su dvaput napali Dansku i prislili je da napusti Skaniju.
Rusija koja je tad bila u ratu sa Poljsko-Litavskom Unijom (Rusko - Poljski rat (1654 -1667)) sklopila je primirje sa Poljskom i napala Švedsku. Taj potez je razbjesnio glavnog saveznika Rusije, ukrajinskog hetmana Bogdana Hmeljnickog koji je ostao švedski saveznik, jer su mu obećali veću samostalnost da se nastavio boriti protiv Poljaka.
Rat je završio tako što su se poljski vladari iz Dinastije Vasa odrekli prava na švedski tron, a Šveđani zauzeli Skaniju od Danaca.[1]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „First Northern War” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 20. 09. 2015.
