Amfiloh (Alkmeonov sin)
Amfiloh (starogrčki: Ἀμφίλοχος) bio je, u grčkoj mitologiji, sin Alkmeona, jednog od Epigona, i Mante, kćeri tebanskog proroka Tiresije. Prema Pseudo-Apolodorovoj Biblioteci, mit o Amfilohu obradio je Euripid,[1] najverovatnije u jednoj izgubljenoj tragediji pod naslovom Alkmeon u Korintu.[2]
Nakon Mantinog odlaska u Delfe i potom u Kariju, Alkmeon je mladog Amfiloha i njegovu sestru, Tisifonu, poverio na staranje korintskom kralju Kreontu, ali tebanska kraljica je Tisifonu prodala u ropstvo; Alkmeon je naposletku uspeo izbaviti svoju decu. Tu je priču obrađivala izgubljena Euripidova tragedija Alkmeon u Korintu. Ovaj Amfiloh (ili možda njegov stric, sin Amfijaraja i Erifile te brat Alkmeonov, koji se takođe zvao Amfiloh) osnovao je grad Arg u Etoliji (tzv. Amfilohijski Arg u Ambrakijskom zalivu).[3][1]
Nakon trojanskog rata ubio ga je ili Apolon ili, prema drugima, njegov mlađi polubrat Mops (sin Mante i Rakija s Krita), s kojim se sukobio oko vlasti nad gradom Malom u Kilikiji te su u tom obračunu dvojica junaka ubili jedan drugoga.[4] No i tu je možda došlo do mešanja ovog Amfiloha s njegovim istoimenim stricem.[5]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 Pseudo-Apolodor, Biblioteka, III, 7, 7.
- ↑ Sir James George Frazer, Ed., Apollodorus, Library, napomena pod 3. uz III, 7, 7.
- ↑ Tukidid, Istorija peloponeskog rata, II, 68, 3.
- ↑ Pseudo-Apolodor, Biblioteka, III, 7, 7; III, 10, 8.
- ↑ Srejović & Cermanović-Kuzmanović 1989, s.v. Amfiloh
Literatura[uredi | uredi kod]
- Gantz, Timothy, Early Greek Myth. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1993.
- Schmitz, Leonhard (1867). „Amphilochus (1)”. u: Smith, William. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. 1. Boston. str. 21.
- Srejović, Dragoslav; Cermanović-Kuzmanović, Aleksandrina (1989). Rečnik grčke i rimske mitologije. Beograd: Srpska književna zadruga.