244
(Preusmjereno sa stranice 244.)
Ovo je članak o godini 244.. Za broj 244, vidi 244 (broj). | Milenijum: | 1. milenijum |
|---|---|
| Vjekovi: | 2. vijek – 3. vijek – 4. vijek |
| Decenija: | 210-e 220-e 230-e – 240-e – 250-e 260-e 270-e |
| Godine: | 241 242 243 – 244 – 245 246 247 |
| Gregorijanski | 244. (CCXLIV) |
| Ab urbe condita | 997. |
| Islamski | 390 BH – 389 BH. |
| Iranski | 378 BP – 377 BP. |
| Hebrejski | 4004–4005. |
| Bizantski | 5752–5753. |
| Koptski | -40–-39. |
| Hindu kalendari | |
| • Vikram Samvat | 299–300. |
| • Shaka Samvat | 166–167. |
| • Kali Yuga | 3345–3346. |
| Kineski | |
| • Kontinualno | 2880–2881. |
| • 60 godina | Yang Drvo Miš (od kineske Ng.) |
| Holocenski kalendar | 10244. |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
Godina 244. (CCXLIV) bila je prijestupna godina koja počinje u nedjelju u julijanskom kalendaru. U svoje vrijeme je bila poznata kao Godina konzulstva Armenija i Emilijana (ili, rjeđe, godina 997. Ab urbe condita). Oznaka 244. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji[uredi | uredi kod]
- Bitka kod Misičea: Sasanidki kralj Šapur I u blizini današnje Faludže (Irak) poduzima kontranapad i nanosi poraz rimskoj vojsci tjerajući je da se povlači uz obalu Eufrata.
- 11.2.—U gradu Zaitha u Mezopotamiji rimskog cara Gordijana ubijaju pobunjeni vojnici. Kasnije je u Karkemišu podignut humak u znak sjećanja na taj događaj.
- Pretorijanski prefekt Filip Arabljanin sebe proglašava novim rimskim carem i započinje mirovne pregovore sa Šapurom I. Perzijski šah pristaje na mir nakon što je Filip pristao na ponižavajuće uvjete koji uključuju predaju dijelova Sirije, perzijsku okupaciju Armenije i plaćanje odštete od 500.000 zlatnika.
- Filip Arabljanin u rodnoj Siriji podiže grad Shahba.
- Guanqiu Jian, general kineske države Cao Wei, napada korejsku državu Goguryeo, te pustoši njen glavni grad.
- Grčki filozof Plotin, koji je preživio pohod Gordijana III i njegovo ubistvo, vraća se u Antiohiju a potom dolazi u Rim gdje će osnovati neoplatonsku školu i privući mislioce poput Porfirija, Kastricija Firma i Eustohija iz Aleksandrije.
- Rimski Senat priznaje Filipa Arabljanina za novog rimskog cara a njegovom bratu Prisku daje vrhovnu vlast (rector Orientis) nad istočnim provincijama.
- Filip, koji je dobio titulu Augustus, svom 6-godišnjem sinu Filipu daje titulu Cezar učinivši ga svojim nasljednikom.
- Udjel srebra u rimskom denaru pod carem Filipom pada na 0,5 posto, daleko manje od 28 posto, koliko je iznosio pod Gordijanom III.
- 244–245 – U sirijskom gradu Dura-Europos sagrađena Kuća-sinagoga. Njena rekonstrukcija je danas izložena u Nacionalnom muzeju Damaska.
- 244–249 – Izrađena statua Filipa Arabljanina, koja se danas čuva u Vatikanskim muzejima u krilu Braccio Nuovo.
Rođenja[uredi | uredi kod]
- 22.12. – Gaj Aurelije Valerije Dioklecijan, rimski car
- Aleksandar Carigradski, episkop Konstantinopolja (mogući datum)
Smrti[uredi | uredi kod]
- 11.2.—Gordijan III, rimski car (* 225)
- Mučenica Helikonida od Soluna
- Cao Xun (* 230)
- Zhang Cheng, general države Wu (r. 178)