Zlatno brdo

Zlatno Brdo (lat. Mons Aureus) je naziv za kosu koja se pruža na desnoj obali Dunava, gotovo paralelno sa obalom, uzvodno od grada Smedereva. Prvo je u nizu uzvišenja koje od ravnica: Panonske nizije sa severa i Pomoravlja na zapadu, reljef pretvaraju u talasastu Šumadiju.

Zapadna padina koja se spušta gotovo u centar grada se naziva Karađorđevo brdo, i na toj padini se nalazi staro gradsko groblje i najstarija crkva u ovom kraju, iz 15. veka.

Severna padina, ka Dunavu i Banatu, naziva se Plavinac, ima izuzetan pogled, pa je tu izgrađen letnjikovac dinastije Obrenović, gde je posebno voleo da boravi kralj Srbije Aleksandar Obrenović.

Druga, južna padina se spušta ka Petrijevskom potoku. Preko celog dana je osunčano i ima dosta vinograda. Grožđe Smederevka sa tog potesa ima izrazito zlatnu žuto zelenkastu boju pa je po tome i brdo dobilo ime. Dugo se smatralo da je na toj lokaciji bilo i staro rimsko naselje Mons Aureus, oko koga je imperator Prob zasadio prvu vinovu lozu u ovom kraju i da je ovaj toponim po njemu dobio ime. Novija arheološka istraživanja su ostatke tog naselja locirali par stotina metara uzvodno, u rejonu sela Seone.

Jedna mesna zajednica u Smederevu je nazvana ovim imenom (prostorno zauzima teritoriju jugozapadne padine), a svojevremeno je Smederevska vinogradarska zadruga, u godinama pre Drugog svetskog rata pod imenom Zlatni breg flaširala vino proizvedeno od grožđa Smederevke.