Titanijum tetrajodid
| Titanijum tetrajodid | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | Titanijum tetrajodid | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 7720-83-4 
| ||
| PubChem[1][2] | 111328 | ||
| EINECS broj | |||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | TiI4 | ||
| Molarna masa | 555.485 g/mol | ||
| Agregatno stanje | crveno-smeđi kristali | ||
| Gustina | 4.3 g/cm3 | ||
| Tačka topljenja |
150 °C | ||
| Tačka ključanja |
377 °C | ||
| Rastvorljivost u vodi | hidrolizuje se | ||
| Rastvorljivost u drugi rastvarači | rastvoran u CH2Cl2 CHCl3 CS2 | ||
| Struktura | |||
| Kristalna rešetka/struktura | kubna (a = 12.21 Å) | ||
| Geometrija molekula | tetraedralna | ||
| Dipolni moment | 0 D | ||
| Opasnost | |||
| Opasnost u toku rada | silovita hidroliza korozivan | ||
| R-oznake | 34-37 | ||
| S-oznake | 26-36/37/39-45 | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Srodna materije | titanijum tetrahlorid, titanijum tetrabromid, ugljen tetrajodid, I2, Ta2I10 | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Titanijum tetrajodid je neorgansko jedinjenje sa formulom TiI4. On je redak binarni metalni jodid, koji se sastoji od izolovanih molekula sa tetraedralnim Ti(IV) centrima.[3] Usled njegovog molekulskog karaktera, TiI4 se može destilovati bez razlaganja u atmosferi. Ova osobina je osnova Van Arkelovog procesa za prečišćavanje titanijum. Razlike u tačkama topljenja između TiCl4 (-24 °C) i TiI4 (150 °C) su uporedive sa razlikama tački topljenja CCl4 (-23 °C) i CI4 (168 °C), što je posledica jačeg međumolekulskog van der Valsovog vezivanja u jodidima.
Proizvodnja[uredi | uredi kod]
Tri metoda su poznata: Iz elementa, tipično koristeći peć na 425 °C:[4]
- Ti + 2 I2 → TiI4
This reaction can be reversed to produce highly pure films of Ti metal.[5]
Reakcija razmene titanijum tetrahlorida i HI.
- TiCl4 + 4 HI → TiI4 + 4 HCl
Oksido-jodna razmena sa aluminijum jodidom.
- 3 TiO2 + 4 AlI3 → 3 TiI4 + 2 Al2O3
Reakcije[uredi | uredi kod]
Poput TiCl4 i TiBr4, TiI4 formira adukte sa Luisovim bazama. On se isto tako može redukovati. Kad se redukcija izvodi u prisustvu Ti metala, dobijaju se polimerni Ti(III) i Ti(II) derivati kao što su CsTi2I7 i lanac CsTiI3, respektivno.[6] U rastvoru CH2Cl2, TiI4 manifestuje reaktivnost ka alkenima i alkinima, te proizvodi organojodne derivate.[7]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Tornqvist EGM, Libby WF (1979). „Crystal Structure, Solubility, and Electronic Spectrum of Titanium Tetraiodide”. Inorganic Chemistry 18 (7): 1792–1796. DOI:10.1021/ic50197a013. DOI
- ↑ Lowery, R. N.; Fay, R. C. "Titanium(IV) Iodide" Inorganic Syntheses 1967, volume X, pages 1-6.
- ↑ Blumenthal WB, Smith H (1950). „Titanium tetraiodide, Preparation and Refining”. Industrial and Engenieering Chemistry 2: 249. DOI
- ↑ Jongen, L.; Gloger, T.; Beekhuizen, J.; Meyer, G. "Divalent Titanium: The Halides ATiX3 (A = K, Rb, Cs; X = Cl, Br, I)" Zeitschrift fur Anorganische und Allgemeine Chemie 2005, volume 631, pages 582-586.
- ↑ Shimizu, Makoto; Toyoda, Tadahiro; Baba, Toru. An Intriguing Hydroiodination of Alkenes and Alkynes with Titanium Tetraiodide. Synlett 2005, volume 16, pages 2516-2518.