Slobodan Vuksanović

Slobodan Vuksanović
	Slobodan Vuksanović
	;
	ministar obrazovanja i sporta
	Na dužnosti; 19. oktobar 2004 – 15. maj 2007
Prethodnik	Ljiljana Čolić
Nasljednik	Zoran Lončar; Snežana Samardžić-Marković (omladina i sport)
Rođen/a	2. 5. 1965. (dob: 59); Beograd, SR Srbija, SFRJ
Državljanstvo	Srbija
Politička stranka	Demokratska stranka; (1993–2000); Narodna demokratska stranka (2001–2004); Demokratska stranka Srbije (2004–2010)

Dr Slobodan Vuksanović (Beograd, 2. maj 1965) je pesnik, esejističar i prevodilac, ministar prosvete i sporta u vladi Vojislava Koštunice.

Život

Diplomirao je na odseku za Opštu i jugoslovensku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu, magistrirao je 1993. godine, na temu o srpskom pesništvu u Rumuniji, a doktorirao 1998. na temu o srpskom pesništvu u dijaspori u Novom Sadu.

Bio je urednik časopisa „Vidici“ (od 1990. do 1992. godine), profesor književnosti u Muzičkoj školi „Mokranjac“ (1991-1992), glavni i odgovorni urednik lista „Student (časopis)“ (1992-1993). Autor je 12 knjiga i član Udruženja književnika Srbije.

Doktorirao je na Evropskom univerzitetu u Beogradu, u oblasti Internacionalnih relacija 2009.godine. Od 02.02.2009.godine predavao je Metodiku nastave, Knjizevnost za decu i Teoriju knjizevnosti na drzavnom Univerzitetu u Novom Pazaru. Od 2014.godine predaje sociologiju i komunikologiju na Fakultetu za primenjeni menadzment, ekonomiju i finansije u Beogradu.

Vuksanović je u mladosti igrao košarku u prvom timu „Radničkog“,iz Beograda.

Govori engleski jezik.

Politička karijera

Slobodan Vuksanović bio je član Demokratske stranke od njenog osnivanja. U DS, i u politiku uopšte, ušao je jer je njegov ujak, Dragoljub Mićunović, bio predsednik stranke.^[1] Bio je i jedan od osnivača Demokratske omladine, i tri godine portparol stranke. Iz Demokratske stranke je istupio sa pozicije potpredsednika posle Šeste konvencije DS 27. februara 2000. godine, kada njegova kandidatura za predsednika stranke nije prošla. Pobedio ga je predsednik stranke dr Zoran Đinđić, koga je podržalo 605 delegata, prema 485 za Vuksanovića.

Narodnom pokretu Otpor pristupio je 1. juna 2000, a istupio 23. oktobra iste godine. Prelazi u Pokret za demokratsku Srbiju (PDS) Momčila Perišića, gde je 4. novembra 2000. izabran za potpredsednika. Iz PDS, sa grupom istomišljenika, takođe istupa u novembru 2002. ne uspevši da preuzme mesto predsednika pokreta, i oni osnivaju Narodnu demokratsku stranku (NDS), sa Vuksanovićem kao predsednikom.

Biran za poslanika Skupštine Srbije, a više puta za opštinskog i gradskog odbornika. Na lokalnim izborima u septembru 2004, Slobodan Vuksanović se kandidovao za gradonačelnika Beograda sa sloganom Baš Naš! (završio na poslednjem mestu sa 6892 glasa dok je za kandidaturu bilo potrebno 10.000 potpisa).

Njegova NDS je potom kolektivno pristupila DSS-u Vojislava Koštunice, a on je izabran na mesto ministra za prosvetu i sport u Vladi Srbije, na kojem je nasledio Ljiljanu Čolić, koja je podnela ostavku pod pritiskom javnosti posle niza kontroverznih poteza.

U decembru 2023. podržao je poslaničku listu SNS za parlamentarne i lokalne izbore od 17. decembra 2023.

Dela

Halejeva kometa nad Kosovom (1990), Pesme, Hipnos, Beograd
Esej o anđelima (1992), Pesme, Rad, Beograd
Putovanje Jelene Erdeljan (1993), Pesme, Studentski kulturni centar, Beograd
Ruka ognjena (1994), Pesme, rad, Beograd
Sad pamet u glavu (1995), drugo izdanje (1997), a treće (2000), ova monodrama premijerno je izvedena 3. Oktobra 1996. U pozorištu Radović, BIGZ, Beograd
Prećutane pesme (1993), Eseji, Dečije novine, Gornji Milanovac
Bicikl Miloša Crnjanskog (1993), Eseji, Kulturni centar, S. Palanka
Pesme sa granice (1995), Eseji, Prosveta, Beograd
Poetika zavičajnog (1998), Eseji, Dom kulture, Čačak
Daleko od senzacionalnog (2000), Eseji, Blic, Beograd
Lisac na asfaltu (2000), Roman, Evro, Beograd
Prećutana književnost (2003), Eseji, Udruženje književnika Srbije
Pesma o Kosovu (1991) Političke komunikacije (2009), Eseji, Prosveta, Beograd
Sačuvaj Bože, daleko bilo (2009), Monodrame-monodramas, dvojezično, srpsko-englesko izdanje, Prosveta, Beograd
Beleške o lektiri I (2009), Monografija, Knjiga Komerc, Beograd
Beleške o lektiri II (2009), Monografija, Knjiga Komerc, Beograd
Mali ljudi (pregled književnosti za decu) (2010), Eseji, Knjiga Komerc, Beograd
56 primera, priručnik-metodička obrada nastavnih jedinica, eseji (2011), Knjiga Komerc, Beograd
Metodički podsetnik –priručnik za studente i nastavnike (2012), Knjiga Komerc, Beograd
Mala pisma velikoj Anji (2012), Laguna, Beograd
Opšte osobine književnosti za decu (2012), priručnik za studente i nastavnike, Šprint, Beograd
Metodička praksa (2012), priručnik za studente i nastavnike, Šprint, Beograd
Mala pisma velikoj Anji (2013), drugo izdanje, Laguna, Beograd
Letters to my daughter Anya (2013), izdanje na engleskom jeziku, Laguna, Beograd
Tajna jednog dvorišta (2014) pesme za tinejdžere,Čigoja, Beograd
Pavlovića dućan (2015) priče, Čigoja, Beograd

Sa prevodiocem Irenom Kostić, preveo je S - Džona Apdajka (1989) i Večna tuga - knjiga o bogovima i anđelima, Čarlsa Simića (1989).

Izvori

↑ „GLAS JAVNOSTI”. Arhivirano iz originala na datum 2014-04-02. Pristupljeno 2013-01-30.

Spoljašnje veze

Prethodi: Ljiljana Čolić	ministar obrazovanja i sporta 2004 – 2007	Slijedi: Zoran Lončar (kao ministar obrazovanja)

[1] „GLAS JAVNOSTI”. Arhivirano iz originala na datum 2014-04-02. Pristupljeno 2013-01-30.

[1]