Ruth Snyder
| Ruth Snyder | |
|---|---|
| Biografski podatci | |
| Puno ime | Ruth Brown |
| Rođenje | 27. 3. 1895. |
| Smrt | 12. 1. 1928. (dob: 32) Zatvor Sing Sing, Ossining, New York, SAD |
| Uzrok smrti | pogubljenje električnom stolicom |
| Suprug/a | Albert Snyder (u. 1927); 1 dijete |
| Djeca | kćer Lorraine Snyder |
| Karijera | |
| Zanimanje | kućanica |
| Optužen/i | ubistvo (mariticid) |
| Kazna | smrtna kazna |
Ruth Brown Snyder (27. mart 1895 - 12. januar 1928) bila je američka domaćica, najpoznatija kao prva žena pogubljena električnom stolicom u zatvoru Sing Sing, odnosno kao prva ličnost čiji je trenutak pogubljenja zabilježen fotografskom kamerom.
Rodila se kao Ruth Brown i udala za Alberta Snydera, sa kojim je živjela u njujorškom naselju Queens Village i imala kćer Lorraine. Godine 1925. je započela vanbračnu vezu sa Henryjem Juddom Grayom, trgovcem korzetima koji je i sam bio oženjen. Snyder je nakon toga ugovorila policu životnog osiguranja za muža na iznos od 48.000 US$, uz klauzulu o isplati dvostruke svote u slučaju nasilne smrti. Prema riječima samog Judda, on i njegova ljubavnica su sedam puta pokušali ubiti Alberta, prije nego što su ga 20. marta zadavili u vlastitoj kući, te potom poprište zločina "namjestili" tako da izgleda da je riječ o provali.
Policijski istražitelji su, međutim, u samoj kući otkrili neke od predmeta za koje je Snyder tvrdila da su opljačkani, a Juddu je propao alibi koji mu je prethodno trebao urediti prijatelj izvan grada. Dvoje ljubavnika su uhapšeni, a potom na suđenju, koje je izazvalo veliku pažnju javnosti, okrenuli jedno protiv drugog, optužujući se za podstrekavanje zločine. Oboje su proglašeni krivim i osuđeni na smrtnu kaznu.
Snyder je početkom 1928. pogubljena, pri čemu je sam trenutak pogubljena Tom Howard, fotoreporter Chicago Tribunea, snimio uz pomoć minijaturne kamere skrivene u hlačama. Njena kći Lorraine je udomljena, a nakon višegodišnjeg sudskog spora su police osiguranja poništene.
Slučaj Ruth Snyder se odrazio na američku popularnu kulturu. Iste godine je poslužio kao inspiracija za dramu Machinal Sophie Treadwell, a pisac kriminalističkih romana James M. Cain ga je iskoristio kao zaplet čak dva svoja poznata romana - The Postman Always Rings Twice i Double Indemnity.