Prozimetar
Prozimetar je naziv za književni postupak kombiniranja proze (latinski: prosa) i stiha (metrum),[1] odnosno za delo u kojem se smenjuju stih i proza.[2]
Književna dela u kojima se smenjuje proza i poezija prvi je, kako se veruje, u grčkoj književnosti pisao Menip iz Gadare, a taj je postupak potom u rimskoj književnosti preuzeo Marko Terencije Varon za pisanje svojih Menipskih satira. Satiričnu mešavinu proze i stiha primenjuju zatim Seneka u svojoj Apokolocintozi i Petronije u Satirikonu.[3] U razdoblju pozne antike ovaj književni postupak dobija na popularnosti, ali gubi satirički i dobija alegorijsko-filozofski sadržaj,[2] pri čemu su stihovi, kao i ranije, morali biti polimetrijski, tj. u različitim metrima.[4] Naročito su dela Marcijana Kapele i Boetija, koja su u srednjovekovnoj zapadnoj Evropi bila među najčitanijim latinskim delima, mnogo doprinela popularizaciji prozimetra u zapadnoj književnosti,[3][5] pa ga primenjuju, na primer, Bernard Silvester[6] i Alan iz Lila.[7]
- ↑ Braund, Susanna. "Prosimetrum" u: Cancil, Hubert and Helmuth Schneider, eds. Brill’s New Pauly. Brill Online, 2012
- ↑ 2,0 2,1 Slapšak 1991, str. 662
- ↑ 3,0 3,1 Budimir & Flašar 1991, str. 206
- ↑ Curtius 1996, str. 253
- ↑ Curtius 1996, str. 252
- ↑ Curtius 1996, str. 184
- ↑ Curtius 1996, str. 198
- Budimir, Milan; Flašar, Miron (1991). Pregled rimske književnosti. Beograd: Naučna knjiga.
- Curtius, Ernst Robert (1996), Evropska književnost i latinski srednji vek [Europäische Literatur und lateinisches Mittelalter], Beograd: Srpska književna zadruga
- Slapšak, Svetlana (1991), „Prozimetar”, Živković, Dragiša, Rečnik književnih termina (2. izd.), Beograd: Nolit, pp. 662