Vazduh – razlika između verzija
Nema sažetka izmjene |
m leksičke varijante |
||
| Red 1: | Red 1: | ||
[[Datoteka:Top of Atmosphere.jpg|mini|Plava svetlost je više raspšrena u gasovima koji čine Zemljinu atmosferu od svetlosti drugih talasnih dužina, što daje Zemlji plavičast prsten kada se gleda iz svemira.]] |
[[Datoteka:Top of Atmosphere.jpg|mini|Plava svetlost je više raspšrena u gasovima koji čine Zemljinu atmosferu od svetlosti drugih talasnih dužina, što daje Zemlji plavičast prsten kada se gleda iz svemira.]] |
||
'''Vazduh''' |
'''Vazduh''' ili '''zrak''', smeša gasova od kojih su neki u vrlo promenljivom sastavu: [[dušik|azota]] ima 78,08%, [[kiseonik]]a 20,95%,<ref name="NYT-20131003">{{cite news |last=Zimmer |first=Carl |title=Earth’s Oxygen: A Mystery Easy to Take for Granted |url=http://www.nytimes.com/2013/10/03/science/earths-oxygen-a-mystery-easy-to-take-for-granted.html |date=3 October 2013 |work=New York Times |accessdate=3 October 2013 }}</ref> [[argon]]a 0,93% i u vrlo malim količinama [[kripton]]a, [[ksenon]]a, [[helij]]uma, [[neon]]a i drugih. U promenljivim količinama u vazduhu može biti [[voda|vodene]] pare, [[ozon]]a, [[ugljendioksid|ugljen dioksida]], [[radon]]a i drugih. Sastav vazduha varira na različitim visinama. Pri većoj visini smanjuje se sadržaj kiseonika, a povećava se sadržaj vodonika.<ref name="WallaceHobbs">Wallace, John M. and Peter V. Hobbs. Atmospheric Science; ''An Introductory Survey''.Elsevier. Second Edition, 2006. ISBN 978-0-12-732951-2. Chapter 1</ref><ref>{{cite web|url=http://www.ace.mmu.ac.uk/eae/Atmosphere/Older/Trace_Gases.html|title=Trace Gases|publisher=Ace.mmu.ac.uk|accessdate=2010-10-16|archiveurl=http://web.archive.org/web/20101009044345/http://www.ace.mmu.ac.uk/eae/atmosphere/older/Trace_Gases.html|archivedate=9 October 2010 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref> |
||
Vazduh je neophodan za život ljudi, biljaka i životinja. |
Vazduh je neophodan za život ljudi, biljaka i životinja. |
||
Verzija na datum 10 april 2016 u 00:39
Vazduh ili zrak, smeša gasova od kojih su neki u vrlo promenljivom sastavu: azota ima 78,08%, kiseonika 20,95%,[1] argona 0,93% i u vrlo malim količinama kriptona, ksenona, helijuma, neona i drugih. U promenljivim količinama u vazduhu može biti vodene pare, ozona, ugljen dioksida, radona i drugih. Sastav vazduha varira na različitim visinama. Pri većoj visini smanjuje se sadržaj kiseonika, a povećava se sadržaj vodonika.[2][3]
Vazduh je neophodan za život ljudi, biljaka i životinja.
Zagađenje vazduha
Do zagađenja vazduha dolazi prilikom sagorijevanja fosilnih goriva. Ugalj, nafta i plin sadrže sumpor, od koga sagorijevanjem nastaju oksidi sumpora. Zbog visoke temperature u motorima automobila, od azota i kiseonika nastaju oksidi azota. Oksidi sumpora i azota su zagađivači vazduha jer nadražuju sluzokožu. Ugljen(IV)-oksid i čestice prašine takođe zagađuju vazduh. U supstance koje zagađuju vazduh svrstavaju se najpre one koje se u nezagađenom vazduhu ne nalaze. U zagađujuće supstance svrstavaju se i sva ona hemijska jedinjenja koja prirodno postoje u vazduhu ako je njihova koncentracija veća od one koja odgovara nezagađenom vazduhu. Veoma je malo hemijskih jedinjenja koji nisu zagađivači.
Reference
- ↑ Zimmer, Carl (3 October 2013). „Earth’s Oxygen: A Mystery Easy to Take for Granted”. New York Times. Pristupljeno 3 October 2013.
- ↑ Wallace, John M. and Peter V. Hobbs. Atmospheric Science; An Introductory Survey.Elsevier. Second Edition, 2006. ISBN 978-0-12-732951-2. Chapter 1
- ↑ „Trace Gases”. Ace.mmu.ac.uk. Arhivirano iz originala na datum 9 October 2010. Pristupljeno 2010-10-16.
Spoljašnje veze
- NASA atmosphere models
- NASA's Earth Fact Sheet
- American Geophysical Union: Atmospheric Sciences
- Outreach of the GEOmon project See how Earth atmosphere is observed and monitored by a European project that combines many approaches.
