Kremacija – razlika između verzija
m Bot: Brisanje šablona: Link GA. |
Nema sažetka izmjene |
||
| Red 1: | Red 1: | ||
[[Datoteka:Ubud Cremation 4.jpg|thumb|kremiranje u Urud, [[Bali]]]] |
[[Datoteka:Ubud Cremation 4.jpg|thumb|kremiranje u Urud, [[Bali]]]] |
||
[[Datoteka:Pashupatinath Temple Cremation.jpg|250px|right|thumb|Javno kremiranje u [[Kathmandu]]u.]] |
[[Datoteka:Pashupatinath Temple Cremation.jpg|250px|right|thumb|Javno kremiranje u [[Kathmandu]]u.]] |
||
'''Kremacija''' ({{lang-la|crematio}}) ili '''kremiranje''' u najširem smislu označava za brzu mineralizaciju tijela [[smrt|mrtvih]] ljudi i životinja, odnosno njihovo razlaganje na osnovne [[kemijski spoj|kemijske sastojke]] uslijed izlaganja visokim temperaturama, odnosno [[vatra|vatri]]. U užem smislu se pod kremacijom podrazumijeva spaljivanje mrtvih ljudi u svrhu njihove [[sahrana|sahrane]], a koji može predstavljati pripremu, odnosno dio [[pogreb]]nih rituala ili običaja. Nakon kremacije se preostali ostaci mrtvog tijela - za koje se pretpostavlja da više ne predstavljaju zdravstveni rizik - obično prikupljaju u za to posebno namijenjene posude ([[urna]]), te ili sahranjuju na [[groblje|grobljima]] ili predaju rodbini pokojnika da sa njima raspolažu ovisno o zakonima, običajima ili pokojnikovim željama. |
'''Kremacija''' ({{lang-la|crematio}}) ili '''kremiranje''' u najširem smislu označava za brzu mineralizaciju tijela [[smrt|mrtvih]] ljudi i životinja, odnosno njihovo razlaganje na osnovne [[kemijski spoj|kemijske sastojke]] uslijed izlaganja visokim temperaturama, odnosno [[vatra|vatri]]. U užem smislu se pod kremacijom podrazumijeva spaljivanje mrtvih ljudi u svrhu njihove [[sahrana|sahrane]], a koji može predstavljati pripremu, odnosno dio [[pogreb]]nih rituala ili običaja. Nakon kremacije se preostali ostaci mrtvog tijela - za koje se pretpostavlja da više ne predstavljaju zdravstveni rizik - obično prikupljaju u za to posebno namijenjene posude ([[urna]]), te ili sahranjuju na [[groblje|grobljima]] ili predaju rodbini pokojnika da sa njima raspolažu ovisno o zakonima, običajima ili pokojnikovim željama. |
||
| Red 8: | Red 7: | ||
Kremacija kao običaj, odnosno metoda sahrane, se može pronaći u brojnim svjetskim kulturama, odnosno kroz opću historiju. Za nju se općenito može reći da ju preferiraju [[darmičke religije]] ([[hinduizam]], [[džainizam]], [[budizam]] i [[sikizam]]) dok su njoj nesklone ili je zabranjuju [[abrahamske religije]] ([[judaizam]], [[kršćanstvo]] i [[islam]]). Kršćanska zabrana spaljivanja je jedan od razloga zašto je ta praksa u [[zapadni svijet|zapadnom svijetu]] do [[srednji vijek|srednjeg vijeka]] potpuno iščezla, da bi bila oživljena tek u drugoj polovici [[19. vijek]]a kada je nagli rast velikih gradova i sve veći nedostatak zemljišta za nove grobove potakao traženje alternativa uobičajenom [[inhumacija|pokopu]]. Na prostoru bivše Jugoslavije prve inicijative za legalizaciju kremacije i gradnju krematorijuma datiraju iz prve polovice 20. vijeka, ali nisu urodile plodom sve do iza [[drugi svjetski rat|drugog svjetskog rata]] kada su u [[državni ateizam|formalno ateističkoj]] [[FNRJ|Drugoj Jugoslaviji]] sagrađeni prvi krematorijumi. |
Kremacija kao običaj, odnosno metoda sahrane, se može pronaći u brojnim svjetskim kulturama, odnosno kroz opću historiju. Za nju se općenito može reći da ju preferiraju [[darmičke religije]] ([[hinduizam]], [[džainizam]], [[budizam]] i [[sikizam]]) dok su njoj nesklone ili je zabranjuju [[abrahamske religije]] ([[judaizam]], [[kršćanstvo]] i [[islam]]). Kršćanska zabrana spaljivanja je jedan od razloga zašto je ta praksa u [[zapadni svijet|zapadnom svijetu]] do [[srednji vijek|srednjeg vijeka]] potpuno iščezla, da bi bila oživljena tek u drugoj polovici [[19. vijek]]a kada je nagli rast velikih gradova i sve veći nedostatak zemljišta za nove grobove potakao traženje alternativa uobičajenom [[inhumacija|pokopu]]. Na prostoru bivše Jugoslavije prve inicijative za legalizaciju kremacije i gradnju krematorijuma datiraju iz prve polovice 20. vijeka, ali nisu urodile plodom sve do iza [[drugi svjetski rat|drugog svjetskog rata]] kada su u [[državni ateizam|formalno ateističkoj]] [[FNRJ|Drugoj Jugoslaviji]] sagrađeni prvi krematorijumi. |
||
== |
== Povezano == |
||
* [[Inflamacija (antropologija)]] za kremiranje prije modernog doba |
* [[Inflamacija (antropologija)]] za kremiranje prije modernog doba |
||
| Red 18: | Red 17: | ||
[[Kategorija:Smrt]] |
[[Kategorija:Smrt]] |
||
[[Kategorija: |
[[Kategorija:Pogreb]] |
||
[[Kategorija:Vatra]] |
[[Kategorija:Vatra]] |
||
[[Kategorija:Latinizmi]] |
[[Kategorija:Latinizmi]] |
||
Verzija na datum 7 maj 2015 u 19:14
Kremacija (latinski: crematio) ili kremiranje u najširem smislu označava za brzu mineralizaciju tijela mrtvih ljudi i životinja, odnosno njihovo razlaganje na osnovne kemijske sastojke uslijed izlaganja visokim temperaturama, odnosno vatri. U užem smislu se pod kremacijom podrazumijeva spaljivanje mrtvih ljudi u svrhu njihove sahrane, a koji može predstavljati pripremu, odnosno dio pogrebnih rituala ili običaja. Nakon kremacije se preostali ostaci mrtvog tijela - za koje se pretpostavlja da više ne predstavljaju zdravstveni rizik - obično prikupljaju u za to posebno namijenjene posude (urna), te ili sahranjuju na grobljima ili predaju rodbini pokojnika da sa njima raspolažu ovisno o zakonima, običajima ili pokojnikovim željama.
Postoje dvije osnovne vrste kremacije - na otvorenom, odnosno na pogrebnoj lomači - ili u za to posebno namijenjenim pećima, poznatim pod nazivom krematorijum.
Kremacija kao običaj, odnosno metoda sahrane, se može pronaći u brojnim svjetskim kulturama, odnosno kroz opću historiju. Za nju se općenito može reći da ju preferiraju darmičke religije (hinduizam, džainizam, budizam i sikizam) dok su njoj nesklone ili je zabranjuju abrahamske religije (judaizam, kršćanstvo i islam). Kršćanska zabrana spaljivanja je jedan od razloga zašto je ta praksa u zapadnom svijetu do srednjeg vijeka potpuno iščezla, da bi bila oživljena tek u drugoj polovici 19. vijeka kada je nagli rast velikih gradova i sve veći nedostatak zemljišta za nove grobove potakao traženje alternativa uobičajenom pokopu. Na prostoru bivše Jugoslavije prve inicijative za legalizaciju kremacije i gradnju krematorijuma datiraju iz prve polovice 20. vijeka, ali nisu urodile plodom sve do iza drugog svjetskog rata kada su u formalno ateističkoj Drugoj Jugoslaviji sagrađeni prvi krematorijumi.
Povezano
- Inflamacija (antropologija) za kremiranje prije modernog doba
