Prijeđi na sadržaj

Mliječna kiselina

Izvor: Wikipedija
Mliječna kiselina
Strukturna formula
Strukturna formula
Lopta i-štap model
Lopta i-štap model
IUPAC ime
Identifikacija
CAS registarski broj 50-21-5
D/L: [50-21-5]
L: [79-33-4]
D: [10326-41-7]
ChemSpider[1] 96860
ATC code G01AD01,QP53AG02
Jmol-3D slike Slika 1
Svojstva
Molekulska formula C3H6O3
Molarna masa 90.08 g/mol
Tačka topljenja

L: 53 °C
D: 53 °C
D/L: 16.8 °C

Tačka ključanja

122 °C @ 12 mmHg

pKa 3.86 at 25 °C
Srodna jedinjenja
Drugi anjoni laktat
Srodna karboksilna kiselina sirćetna kiselina
glikolna kiselina
propionska kiselina
3-hidroksipropionska kiselina
maleinska kiselina
buterna kiselina
hidroksibuterna kiselina
Сродна једињења 1-propanol
2-propanol
propionaldehid
akrolein
natrijum laktat



Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala

Infobox references

Mliječna kiselina (IUPAC naziv 2-hidroksi propanska kiselina, strukturna formula CH3-CH(OH)-COOH) je hemijsko jedinjenje koje se stvara pri nekoliko biohemijskih procesa. Prvi put je izolovana 1780. godine, a izolovao ju je švedski hemičar Carl Wilhelm Scheele. Po strukturi je karboksilna kiselina koja osim što sadrži karboksilnu grupu (-COOH), takođe sadrži i hidroksilnu grupu (-OH) i to na atomu ugljenika koji je susjedni karboksilnoj grupi. Zbog toga se mliječna kiselina svrstava i u grupu alfa hidroksilnih kiselina (AHA). U rastvoru može da izgubi proton iz karboksilne grupe pri čemu ostaje laktatni jon CH3CH(OH)COO. Rastvara se u vodi ili alkoholu i spada u higroskopne supstance. Molekul mliječne kiseline je hiralan i može imati dva optička izomera (L i D oblik) pri čemu je biološki značajan L oblik.

Dobijanje

[uredi | uredi kod]

U organizmu životinja L laktat se dobija od piruvata uz pomoć enzima dehidrogenaze laktata, u procesu fermetacije tokom normalnog metabolizma ili vježbanja. Taj proces naročito dolazi do izražaja tokom fizičkih napora ili vježbanja tj. u nedostatku kiseonika, i dolazi do povećanja koncentracije laktata. U industriji mliječna kiselina se može dobiti pomoću fermentacije šećera u prisustvu bakterije Lactobacillus. (+) mliječna kiselina postaje pri kontrakciji mišića i većim fizičkim naporima, a (-) oblik se dobija vrenjem u prisustvu određenih bakterija.

Primjena

[uredi | uredi kod]

Dva molekula mliječne kiselina mogu polimerizovati u laktid, tj. ciklični lakton. Nakon toga različiti katalizatori mogu polimerizovati laktide u polilaktide, koji dobijaju značaj zato što su biorazgradivi poliesteri. Mliječna kiselina se može koristiti i kao monomer za proizvodnju polilaktatne kiseline, koja se može koristiti kao biorazgradiva plastika. Mliječna kiselina dobija na značaju i u industriji deterdženata zbog svojih dobrih svojstava, kao i zbog toga što je prirodan sastojak koji ne zagađuje okolinu.

Nalaženje

[uredi | uredi kod]

Mliječna kiselina se može naći i u mliječnim proizvodima kao što je jogurt, kefir i nekim vrstama sireva i hljebova. Takođe se može naći u nekim vrstama vina.

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.  edit

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]