Jezid ibn Abi Sufjan

Yazîd ben Abî Sufyân ( ???-639/640) (arapski: يزيد بن ابي سفيان‎) je bio ashabi i arapsko-muslimanski vojskovođa i velikodostojnik. Bio je sin Ebu Sufjan ibn-Habra, i brat budućeg kalifa Muavije. Slično kao otac i braća je ispočetka bio protivnik Muhameda. Primio je islam i postao njegovim sljedbenikom nakon muslimanskog osvajanja Meke 630. Kalif Abu Bekr ga je 634. postavio za jednog od komandanata rašidunske vojske koja je krenula u veliki pohod na bizantsku Siriju. Istakao se u osvajanju bizantske tvrđave Filadelfije (današnji Aman), a nakon osvajanja Damaska je imenovan za njegovog prvog muslimanskog guvernera. Godine 636. je komandirao lijevim krilom vojske u velikoj bitci na Jarmuku kojom je slomljen bizantski otpor na Levantu. Godine 639. je izbila velika emauska kuga koja je desetkovala Arape na Levantu i u Hedžasu. Od nje se razbolio i umro guverner Sirije Abu Ubaidah ibn al-Jarrah, a iste godine i njegov nasljednik Mu'adh ibn Jabal. Kalif Omer je Yazida imenovao novim guvernerom, ali se i on razbolio i umro 640.