Glad (bugarski vojvoda)
Glad je bio bugarski vojvoda, koji je vladao na teritoriji današnjeg Banata u devetom i desetom veku. Pored Banata, Glad je vladao delom južne Transilvanije i okolinom grada Vidina u današnjoj Bugarskoj. Glad je bio vazal bugarskog cara Simeona, a rezidencija mu se nalazila u gradu Vidinu. Većinu stanovništva na teritoriji kojom je vladao Glad sačinjavali su Sloveni i Vlasi.
U desetom veku, Glada su porazili Mađari. Mađari su poslali vojsku protiv vojvode Glada i pokorili stanovništvo između reka Moriš i Tamiš. Kada su pokušali da pređu Tamiš, Glad ih je dočekao sa velikom armijom, u kojoj je bilo Kumana, Bugara i Vlaha. Narednog dana, Gladova armija je doživela poraz. Mađarski napad na vojvodu Glada u Banatu se datira u 934. godinu.
Prema jednom drugom izvoru (v. Kupusarević) bitka se odigrala 896. godine, a Glad se uplašen od Mađara skriva u tvrđavu Kovin da bi se nakon tri dana predao.
Gladov potomak je bio banatski vojvoda Ahtum, poslednji vladar koji se suprotstavio uspostavljanju neposredne vlasti Mađarskog kraljevstva u 11. veku, ali je takođe poražen od strane Mađara.
U Banatu i danas postoje sela Gladna i Galad, koja su verovatno dobila ime po vojvodi Gladu. Grad Kladovo na Dunavu, u Srbiji, je takođe dobio ime po vojvodi Gladu (Prvobitni oblik imena grada je verovatno bio Gladovo). U 15. veku je na reci Zlatici u Banatu izgrađena tvrđava Galad. Tvrđava je dobila to ime, jer se mesto na kome je izgrađena zvalo Galad. Takođe je zabeležen i Gladov manastir (Galadmonostra) 1426. godine.
Ime Glad je verovatno slovenskog porekla, iako značenje imena nije potpuno objašnjeno. U Pribaltiku su postojala naselja Gladichov, Gladyšov, na reci Biese i Gladišov na reci Radgošć. Na srpskom prostoru se toponomi sa istom osnovom pojavljuju na prostoru gde su nađeni najstariji slovenski slojevi na Balkanu, danas u Republici Srpskoj - Gladnica u opštini Srebrenica, zatim Gladnić, Gladnik, Gladojević, Gladović i Gladovići kod Višegrada, zatim predeo Glade, Gladov do, Gladova vrtača, Gladov vrh i Gladov krš u Ozrinićima, Gladište u Kučima u Crnoj Gori i Gladišev dol u Metohiji. Ovi toponimi potvrđuju još jednom da je gospodar Banata, vojvoda Glad, bio slovenski vladar.
Glavni istorijski izvor o Gladu je istorijska hronika Gesta Hungarorum, koju je napisao budimski sveštenik Peter, u vreme mađarskog kralja Bele III, na kraju 12. veka.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Jovan M. Pejin, Iz prošlosti Kikinde, Kikinda, 2000.
- Prof.dr Radmilo Petrović, Vojvodina, Beograd, 2003.
- Isidor Kupusarević, Kovin do kraja XVIII veka, 1935.
Vidi još[uredi | uredi kod]
Eksterni linkovi[uredi | uredi kod]
- Gesta Hungarorum Arhivirano 2004-10-27 na Wayback Machine-u
- Gesta Hungarorum
- Mapa Arhivirano 2005-03-12 na Wayback Machine-u
