Dušan Golumbovski
| Dušan Golumbovski | |
|---|---|
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 15. mart 1941. Beograd,  Jugoslavija |
| Smrt | 3. januar 2016. Beograd,  Srbija |
| Znamenite uloge | |
Ozren Soldatović | |
Dušan Golumbovski (Beograd, 15. mart 1941 — Beograd, 3. januar 2016) bio je srpski glumac, voditelj[1] pevač[2], publicista, radnik u kulturi i dugogodišnji član Dečje radio grupe. Slavu pred domaćom publikom zavređuje ulogom tajkuna-antagoniste Ozrena Soldatovića u serijama Srećni ljudi i Bela lađa, te ulogom parničnog, pa potom krivičnog sudije u seriji Bolji život.
Dušan se, kao drugo dete u braku Dušice Vasiljević, poznate beogradske balerine i Dragutina Golumbovskog, razmaženog sina bogatog industrijalca - poznatog po tome što je prvi u Beogradu priuštio Bentli - rađa uoči II. svetskog rata, nekoliko meseci nakon smrti oca.[3] Poreklo vodi iz bogate, predratne, industrijalističke porodice. Njegov predak Živan Golumbovski bio je član Masonske lože Kraljevine Jugoslavije.[4] Osam godina stariji brat Bogomir[5], diplomira fizičku hemiju 1961. godine.[6].
Na daske koje život znače staje prvi put sa deset godina, zaslugom učitelja i čistačice.[3] Glumačku akademiju upisuje sa velikanima našeg glumišta kao što su: Zoran Radmilović, Stanislava Staša Pešić, Petar Kralj, Miloš Žutić i Olivera Katarina-Vučo. Sa najboljim prijateljem, Petrom Kraljem vezivala ga je zajednička ljubav prema piću.[3]
Šezdesetih godina prošlog veka se, zajedno sa drugim doajenima našeg glumišta, kao što su Slobodan Đurić, Ivan Bekjarev, Miodrag Andrić-Moljac i Dejan Konstatinović, okuplja oko Teatra Nacionalne Drame i drugih grupa nastalih po ideji Eve i Radomira Stevčića Ras, koje prezentovane na netradicionalan način, započevši sa organizacijom književnih večeri prerastaju u politički teatar odlikovan kritikom komunističkog sistema.[7]
Osim zapaženih rezultata u teatru, televizijskoj i filmskoj publici se predstavlja u više od pedeset ostvarenja, te snima više od sto epizodnih nastavaka poznatih serija,[8] beležeći poseban uspeh u serijama scenariste Siniše Pavića.
Zajedno sa Banetom Cvetkovićem, 1967. godine čini prvi voditeljski par kultne TV emisije značajne za formiranje Ju rokenrol scene "Koncert za mladi ludi svet" [1] Nikole Karaklajića, u kojoj nastaju prvi muzički spotovi domaćih rok grupa.[9] Istodobno, u duetu sa Edi Dekengom, muzičarem poreklom iz Konga, predstavlja svoje pevačke kvalitete.
Krajem devedesetih godina vrši dužnost upravnika „Pozorišta T“ u Beogradu, do njegovog odlaska u stečaj.[10] U publicističkom stvaralaštvu zalaže se za međusobnu toleranciju i uzajamnu solidarnost, te se osim problematikom pozorišta, bavi i pitanjem širih društvenih odnosa, pružajući kritički osvrt na hijerarhiju, institucije i kulturu.[11]
Supruga Mirjana Popović-Golumbovski, istaknuti novinar i feljtonista, nosilac Nagrade za životno delo Slobodan Glumac, povodom tri decenije uređivačkog rada TV strane i TV dodatka Večernjih novosti.[12] Ćerka Ana, diplomac katedre za filmsku i TV montažu Akademije umetnosti u Beogradu[13]
Dugogodišnju borbu sa alkoholizmom dobija 1999. godine, nakon pretrpljenog moždanog udara, pod pritiskom zdravstvenih razloga.[3] Po odlasku u penziju 2002. godine, tumači isključivo lik Ozrena Soldatovića, koji smatra svojom posebnom obavezom.
Umro je u Beogradu 3. januara 2016. godine u svojoj sedamdeset i četvrtoj godini.
- ↑ 1,0 1,1 [1] Arhivirano 2009-08-17 na Wayback Machine-u, Fatalni Ringišpil, Aleksandar Žikić, 1999
- ↑ [2], Dušan Golumbovski i Edi Dekeng, RTB, 1967
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 [3] Arhivirano 2010-04-17 na Wayback Machine-u, Dušan Golumbovski - Alkohol je moja tužna prošlost, Ispovest, 2010
- ↑ [4], Masoni u Jugoslaviji(1764-1980), Zoran D. Nenezić, 1987
- ↑ [5][mrtav link], Dušan Golumbovski - Negativac mekog srca, 2010
- ↑ [6] Arhivirano 2012-01-17 na Wayback Machine-u, Diplomci fakulteta za fizičku hemiju, 1948-2006
- ↑ [7] Arhivirano 2014-03-17 na Wayback Machine-u,The transformation of the intercultural theatre system, Dragana Čolić Biljanovski, 2005
- ↑ [8], IMDB - Glumački profil, 2011
- ↑ [9], In memoriam Nikola Karaklajić, 2009
- ↑ [10], Teatar T pred stečajem, 1997
- ↑ [11], Dušan Golumbovski - Nevesela vremena, 1997
- ↑ [12], Uspeh po tradiciji, 2007
- ↑ [13], Profesionalni angažman diplomiranih studenata filmske i TV montaže, 2008