Discitis
| Discitis | |
|---|---|
lat. | Discitis |
 | |
| Specijalnost | reumatologija |
| Klasifikacija i eksterni resursi | |
| ICD-10 | M46.4 |
| ICD-9 | 722.90 |
| DiseasesDB | 3847 |
| MedlinePlus | 000993 |
| eMedicine | article/1263845 |
| MeSH | D015299 |
Discitis, diskitis, (lat. discitis) je zapaljenjem izazvana bolest međupršljenskog prostora, fibroznog diska smeštenog u tom prostoru i okolnog tkiva. Od ove bolesti najčešće obolevaju deca mlađa od 10 godina starosti, mada se bolest može javiti i u ostalim starosnim grupama. U najvećem broju slučajeva discitis je nezarazna bolest, iako u svom nazivu nosi prefiks „–itis“[1]
Etiologija[uredi | uredi kod]
Discitis je jako retka bolest, čija etiologija nije u potpunosti razjašnjena. Bolest se može javiti u bilo kom uzrastu ali se najčešće javlja kod dece mlađe od 10 godina, u fazi njihovog intenzivnog rasta.
Bolest je najčešće lokalizovana u međupršljenskim prostorima u grudnom ili lumbalnom (slabinskom) delu kičme.
Discit lokalizovan u grudnom delu kičme zbog širenja procesa prema plućima može izazvati ozbiljne poremećaje funkcija disanja.
Zbog nedovoljno jasne etiologije bolesti i različitih patofizioloških mehanizama nastanka, razlikujemo dva oblika discitisa;
Primarni oblik discitisa
Primarno nastaje u međupršljenskom prostoru i međupršljenskom disku i najčešće je uzrokovan bakterijskom ili virusnom infekcijom,
Sekundarni oblik discitisa
Nastaje kao posledica (komplikacija) drugih zapaljenjskih i nezapaljenjskih bolesti prisutnih u organizmu, koje sekundarno diseminacijom (širenjem)(najčešće preko krvi) izazivaju zapaljenje međupršljenskog diska,[2] ili kao posledica diseminacije procesa iz okolnih struktura u međupršljenski prostor i druge strukture kičmenog stuba. Drugi procesi koji sekundarno mogu izazvati discitis su;
- osteomijelitis [3]
- autoimune bolesti,
- tuberkuloza,
- lekovi i druge supstance (alkohol, droga, toksini itd) [4]
U sekundarni oblik discita spada i izuzetno redak oblik infektivnog discita izazvan bakterijama iz grupe (lat. Neisseria sicca/subflava).[5]
U sekundarni oblik spada i dicitis nastao kao komplikacija (neželjene reakcije ili infekcije međupršljenskog diska) nakon diskografije i može se javiti u <1% slučajeva.[6], ili nakon operativnih zahvata na disku.[7] Discitis nakon endoskopske discektomije lumbalnog (slabinskog) međupršljenskog diska javlja se u 2-3% operisanih bolesnika.[8][9]
Klinička slika[uredi | uredi kod]
Kliničku sliku discitisa karakteriše; spor početak bolesti, jaki bolovi u leđima, uvećana temperature tela (najčešće subfebrilna), groznica, znojenje, osećaj umora, gubitak apetita i drugi simptomi među kojima su najčešći;
- Bol u stomaku
- Bol u leđima kuku, nogama, ili preponama.
- Poteškoće pri ustajanju i stajanju
- Povećana zadnja zakrivljenost kičme
- Razdražljivost
- Dete odbijanje da se sedi, stoji ili hoda
- Ukočenost u leđima
- Gubitak apetita
Ako se infekcija proširi, proces može da pređe u hronični oblik zapaljenja kičme. U nekim slučajevima, infekcija se može proširiti na veći broj međupršljenskih segmenata i spajanjem (srašćivanjem) pršljenova kod dece izazvati zastoj u rastu i razvoju ne samo kičme već i grudnog koša. Tako može nastati deformacija kičme poznata pod nazivom kifoza.
Dijagnoza[uredi | uredi kod]
Dijagnoza se obično postavlja na osnovu, ustanovljenog sužavanja prostora između dva pršljena i drugih promena na međupršljenskom disku i kostima kičmenog stuba. Ove promene se mogu uočiti nakon primene jedne od metoda za vizuelizaciju tkiva i organa, koje ove promene čine vidljivim (ali ne pre 2 - 3 nedelje od početka bolesti) kao što su;[10][11].
- Radiografija lumbosakralne kičme
- Kompjuterizovana tomografija kičme
- Magnetna rezonantna tomografija kičme.
Laboratorijske analize krvi (sedimentacija, kompletna krvna slika), dopunjuju postupak utvrđivanja dijagnoze.
Lečenje[uredi | uredi kod]
Cilj lečenja je uklanjanje uzročnika koji je izazvao zapaljenje, kupiranje pratećeg bol i uklanjanje posledica. U zavisnosti od težine infekcije i drugih promena, lečenje može biti konzervativnog (lekovi, mirovanje, fizikalne procedure) a prema potrebi i operativno.
- Infekcija se leči antibioticima ili antivirusnim lekovima u zavisnosti od uzročnika zapaljenja.
- Bol se kupira analgeticima.
- Temperatura se leči antipireticima.
- Autoimune bolesti se leče imunosupresivnim lekovima za ovu vrstu bolesti.
- Hiruško lečenje diska (retko potrebno) obuhvata; uklanjanje nekroza|nekrotičkih promena u disku nakon teških infekcija, fuziju (spajanje) implantatima ili metalnim umecima težih oštećenja kičmenih pršljenova i korekciju kifoze, kako bi se bolesniku omogućili normalni pokreti kičme.[12]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Diskitis.
- ↑ ANIMACIJA: Spinal Infection
- ↑ Spinal Infections - Osteomyelitis
- ↑ Simon Graham1, Claire Howes1, Robert Dunsmuir1 and Jonathan Sandoe1,2 Vertebral osteomyelitis and discitis due to Gardnerella vaginalis J Med Microbiol 58 (2009), 1382-1384; DOI: 10.1099/jmm.0.007781-0 © 2009 Society for General Microbiology ISSN 0022-2615
- ↑ P J Roberts1, A Gadgil1, J M Orendi2 and M F Brown1 Infective discitis with Neisseria sicca/subflava in a previously healthy adult Spinal Cord (2003) 41, 590–591. doi:10.1038/sj.sc.3101497
- ↑ Cottle L, Riordan T. Infectious spondylodiscitis. J Infect. 2008;56:401-412.
- ↑ Leung P.C. Complications in the first 40 cases of microdiscectomy. J. Spinal Disorders 1988; 1(4): 306-10}-
- ↑ S. M. Haufe & A. R. Mork : Prevalence of Discitis post Lumbar Endoscopic Discectomy. The Internet Journal of Spine Surgery. 2005 Volume 1 Number 1 The Internet Journal of Spine Surgery™ ISSN: 1937-8270 Arhivirano 2011-06-16 na Wayback Machine-u
- ↑ Stolke D, Seifert V, Kunz U. Postoperative lumbar intervertebral discitis. A review of a 15-year period and 7493 operations. Z Orthop Ihre Grenzgeb 1988 Dec; 126(6): 666-70
- ↑ Khan IA, Vaccaro AR, Zlotolow DA. Management of vertebral diskitis and osteomyelitis. Orthopedics. Aug 1999;22(8):758-65.
- ↑ King HA. Back pain in children. Orthop Clin North Am. Jul 1999;30(3):467-74, ix.
- ↑ -Siddiqui AR, Luby SP. High rates of discitis following surgery for prolapsed intervertebral discs at a hospital in Pakistan. Infectious Control Hospital Epidemiology 1988 Jul; 19(7): 526-9.