Deliblatska peščara
| Specijalni rezervat prirode Deliblatska peščara | |
|---|---|
IUCN kategorija IV (zaštićeno stanište) | |
 | |
| Lokacija | Autonomna pokrajina Vojvodina, Srbija |
| Najbliži grad | Alibunar, Vršac, |
| Koordinate | 44°53′01″N 21°05′33″E / 44.88361°N 21.09250°E |
| Površina | 348,29 km² (134 mi² ) |
| Osnivanje | 1989. god |
Deliblatska peščara (Deliblatski pesak) ili Banatska peščara (Banatski pesak), jedinstvena je peščara u Evropi, a nalazi se u jugoistočnom delu srpske pokrajine Vojvodine, u južnom Banatu.
Ova prostrana oblast površine od oko 300 km², čije su glavne peščane mase elipsoidnog oblika okružene plodnim lesnim poljoprivrdnim površinama, proteže se između Dunava i jugozapadnih padina Karpata.
Ovaj spomenik istorije prirode Panonske nizije jedno je od retkih pribežišta za mnoge specifične vrste flore i faune, koje u evropskim i svetskim razmerama predstavljaju prirodne retkosti. Peščara predstavlja geomorfološki i ekološko-biogeografski fenomen ne samo Panonske nizije, već i čitave Evrope.
Živi svet Deliblastske peščare[uredi | uredi kod]
Bogatstvo flore ovog područja se ogleda u postojanju oko 900 vrsta viših biljaka, od kojih su mnoge relikti i rariteti, kao i vrste koje su u svom rasprostranjenju ograničene na Panonsku niziju. Jedino se ovde, u odnosu na čitav prostor Srbije nalaze: banatski božur, stepski božur (Paeonia tenuifolia), Pančićev pelen, šerpet i Degenova kockavica (Fritillaria gracilis). Svoje stanište ovde je našlo i 20 vrsta orhideja. Prirodnu autohtonu šumsku vegetaciju predstvljaju šume bele lipe i krupnolisnog medunca. Deliblatska peščara je u vegetacijskom smislu mešavina stepe i šumo-stepe, koju odlikuje mozaik travnih, žbunastih i šumskih staništa.
Zbog prisustva velikog broja vrsta ptica, od kojih su mnoge retke i ugrožene, ovo područje je uvršćeno u najznačajnija staništa ptica u Evropi – IBA područje. Iz grupe grabljivica, koje su najugroženije ptice, zastupljene su vrste kao što su: banatski soko, orao krstaš i orao kliktaš. Njihovo pojavljivanje uslovljeno je pašnjačkim površinama i prisustvom tekunice, koja predstavlja osnov njihove ishrane. Od stanovnika životinjskog carstva peščare, ovom prilikom izdvajamo prisustvo: vuka, jelena, srne i divlje svinje.
Prirodne karakteristike i jedinstvenost ovog kraja čine ga pogodnim za rekreaciju, lov i ribolov, nautički turizam, a pre svega ekološki turizam. U cilju zaštite ovog područja, Deliblatska peščara je proglašena za specijalni rezervat prirode.[1][2]
Od 2002. godine, Deliblatska peščara nalazi se na preliminarnoj listi Uneska kao područje izuzetnih prirodnih vrednosti.
Lovište[uredi | uredi kod]
Lovište Deliblatska peščara se nalazi na površini od 33.610 hektara od čega je ograđeno 1.850 hektara Dragićev Hat. Lovište se nalazi u okviru Javnog preduzeća Vojvodinašume[3] kojim upravlja šumsko gazdinstvo Banat[4] Pančevo. Od krupne divljači mogu se loviti jeleni, divlje svinje i srne a od sitne divlje patke i divlje guske.
Lovište se nalazi u Južnom Banatu i okruženo je sa tri reke: Dunav, Tamiš i Karaš. Jugoistočni deo lovište u dužini od sedam kilometara naslanja se na Dunav - Dragićev Hat zauzima površinu od 1.850 hektara i osposobljeno je kao lovno-uzgojni centar.
Labudovo okno je deo lovišta u kojem se organizuje lov na divlje patke i guske i obuhvata površinu od 2.500 hektara močvarskih terena, rečnih ostrva i Dunava. Tokom jeseni i zime velika jata divljih pataka i gusaka nastanjuje ovaj kraj. Lovci se smeštaju u lovačkim kućama u samom lovištu.
Zanimljivosti[uredi | uredi kod]
- Najveći deo radnje filma Ko to tamo peva odvijao se u Deliblatskoj peščari. Tu je sniman i film Boj na Kosovu.
Galerija[uredi | uredi kod]
-
Satelitski snimak Deliblatske peščare -
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Kanal Dunav–Tisa–Dunav u blizini Deliblatske peščare
Vidi još[uredi | uredi kod]
- Zagajička brda (Zagajska brda)
- Oleškivska peščara (Oleškivski pesak)[5]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ „Specijalni rezervat prirode „Deliblatska peščara“”. vojvodinasume.rs.
- ↑ „SRP “Deliblatska peščara“”. vojvodinasume.rs.
- ↑ „Vojvodinašume | Čuvajmo naše šume”. vojvodinasume.rs.
- ↑ „Šumsko gazdinstvo Banat”. serbia-tourism.org. Arhivirano iz originala na datum 11. 9. 2019. Pristupljeno 11. 9. 2019.
- ↑ „Олешковские пески – украинская Сахара” [Oleškovski pesak – ukrajinska Sahara] (ru). ru.tsn.ua. 9. 9. 2013. Pristupljeno 14. 9. 2019.
Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]
- „Deliblatska peščara u maju”. blog.b92.net. 31. 5. 2010. Pristupljeno 11. 9. 2019.
- „Deliblatska peščara”. srbija.travel. Arhivirano iz originala na datum 30. 9. 2011. Pristupljeno 14. 4. 2011.
- „Deliblatska peščara”. zdravasrbija.com. 9. 2. 2013. Pristupljeno 13. 9. 2019.
- „Deliblatska peščara – kad košava stvara dine”. jelenadilber.wordpress.com. 5. 11. 2015. Pristupljeno 11. 9. 2019.
- „Deliblatska peščara – najveća evropska kontinentalna peščara”. rts.rs. 3. 1. 2017. Pristupljeno 11. 9. 2019.
- „Deliblatska peščara, zanimljivosti: smeštaj, staze, bazen, slike”. svetputovanja.info. 2. 11. 2017. Pristupljeno 11. 9. 2019.
- „TAJNA NAJVEĆE PEŠČARE EVROPE Čudesna igra vetra i peska u Deliblatu”. blic.rs. 9. 9. 2018. Pristupljeno 11. 9. 2019.
- „Pošumljavanje Deliblatske peščare počelo je pre 200 godina”. pancevo.mojkraj.rs. 20.10.2018. Pristupljeno 11. 9. 2019.
- „Evropska Sahara”. dpps.org.rs. Arhivirano iz originala na datum 2020-11-26.
- „Deliblatska peščara – evropska Sahara”. serbia.com.
- „Deliblatska peščara – tajna najveće peščare u Evropi”. lepevesti.club.
- „Deliblatska peščara”. panacomp.net.
- „Deliblatska peščara”. freebiking.org.
- „Deliblatska peščara”. obidjisrbiju.com.
- „Deliblatska peščara – informacije i zanimljivosti”. turizmopedija.com.
- „Deliblatska Peščara. Zagajička Brda.”. nestvarna.blog.
- „Deliblatska peščara–Zagajička brda / Deliblato Sands–Zagaj Hills | Istraži Srbiju / Explore Serbia | Avanturistički turizam / Adventure tourism”. explore-serbia.rs.
