Srednja Zemljina orbita
Srednja Zemljina orbita ili MEO (iz engl. Medium Earth orbit), je Zemljina orbita koja se nalazi između niske Zemljine orbite koja se završava na 2000 km i geostacionarne Zemljine orbite koja počinje na 35.786 km.[1]
Sateliti u srednjoj Zemljinoj orbiti[uredi | uredi kod]
Sateliti koji kruže u ovoj orbiti se često nazivaju MEO sateliti.[2] Prvi satelit u srednjoj Zemljinoj orbiti je Explorer 1 lansiran 1958. od strane SAD, kružio je na visini od oko 2500 km.[1] Prvi komunikacioni satelit Telstar lansiran je 1962. godine, i njime je napravljen prvi satelitski prenos slike, prvi satelitski poziv, i prvo slanje telefaksom, orbita satelita je 2,5 sata a visina 5500 km.[2] Tokom 1960-ih godina, SAD su stvorile MIDAS sistem, koji se sastojao od 12 satelita koji su leteli na visini od 3500 km, i služili su da upozore na eventualni napad interkontinentalnim balističkim raketama.[1] Danas se u srednjoj Zemljinoj orbiti nalaze sledeći navigacioni sistemi: američki GPS na visini od 20.300 km, ruski GLONASS na visini od 19.100 km, kineski Beidou, na visini od 21.500 km, i evropski Galileo na visini od 23.200 km.[1]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Nicholas L. Johnson: IAC-10-A6.4.1 Medium Earth Orbits: Is there a need for a third protected region? (Chief Scientist for Orbital Debris), NASA, Houston, Texas, USA
- ↑ 2,0 2,1 What is a Medium Earth Orbit Satellite?