Rumelija
Rumelija ili Vilajet Rumelija (turski: Rumeli) je ime koje se od 15. st. koristilo u Otomanskom carstvu da označi njegov zapadni (evropski - balkanski) dio, u odnosu na istočni (anatolski maloazijski) dio.
To je zapravo značilo Rimska zemlja od staroturski Rūm = "rimljanin", i el - ili= "zemlja"[1]Građani Bizanta svoje carstvo su zvali Romanija (grčki: Ρωμανία) a ne Bizant, osmanlije su to ime uzeli kao oznaku za njih.
Historija[uredi | uredi kod]
Tokom 11. st. i 12. stoljeća, termin Rumelija se koristio kao naziv za Anatoliju zapravo za sve krajeve koje su otomani netom zauzeli od Bizanta. Tokom naredna dva stoljeća termin Rumelija se je širio i na sve zauzete zemlje Bizanta; krajeve oko Konstantinopolisa, Soluna; Trakiju, Makedoniju Meziju i Albaniju. Do 1864. Rumelijom su se zvali svi otomanski evropski posjedi, osim Bosne, Mađarske i Moreje.
Nakon administrativnih reformi Otomanskog carstva 1870 i 1875. prestao se upotrebljavati naziv Rumelija osim u slučaju Istočne Rumelije koja je oformljena kao autonomna provincija u okviru carstva nakon Berlinskog kongresa 1878 god., no ona se ubrzo 1885 ujedinila sa Bugarskom.
Uprava[uredi | uredi kod]
Prvi beglerbeg Rumelije bio je Lala Šahin Paša, za vrijeme vladavine sultana Murata I., on je svoje sjedište smjestio u Plovdiv 1362. No već 1382 sjedište Rumelije premješteno je u Sofiju.
Izvori[uredi | uredi kod]
Literatura[uredi | uredi kod]
- Halil İnalcık: Encyclopaedia of Islam (članak o Rumeliji)