Reproduktivni umjetnik (muzika)

Reproduktivni umetnik (engl. music performer) je vrlo talentovan, muzikalan, stručan i obučen muzičar (solista-instrumentalista, pevač, dirigent) koji javno izvodi, interpretira (reprodukuje) napisano muzičko delo u koncertnim ili operskim dvoranama, pozorištima, domovima kulture i putem medija.

Pored ličnih shvatanja kompozicije koju svira i ličnog doživljaja, on u svojoj interpretaciji mora da ispoštuje stilske karakteristike dela, kompozitorove zamisli i zahteve koji pišu u notnom tekstu: tempo, agogika, dinamika, artikulacija, fraziranje, oznake za interpretaciju, metronomske oznake itd. Reproduktivni umetnik to sve uspeva jer dobro poznaje teoriju muzike, harmoniju, muzičke oblike i muzičke stilove.

• Reproduktivni umetnici su malobrojni i često vrlo angažovani zahvaljujući svom umeću.
• Umetnici instrumentalisti nazivaju se prema instrumentima koje sviraju: umetnik koji svira violinu, zove se violinista, umetnik koji svira violončelo, zove se violončelista, umetnik koji svira klarinet, zove se klarinetista, ako svira klavir, klavirista i td.).
• Umetnici pevači dobijaju naziv prema polu i rasponu glasa. Za ženske osobe to su sopran, meco-sopran i alt, a za muške kontratenor, tenor, bariton i bas.
• Reproduktivni umetnik može da svira sam, onda je solista ili uz pratnju nekog muzičkog instrumenta ili orkestra ili peva sam, ispred hora ili uz pratnju nekog muzičkog instrumenta ili orkestra, može da svira sa nekim (recimo u duetu, triju, kvartetu).

Školska sprema

Reproduktivni umetnik je završio osnovnu muzičku školu u kojoj je morao da izabere odsek (instrument) koji će učiti: klavirski, gudački (violina, viola, violončelo, kontrabas), duvački (flauta, klarinet, oboa, truba, trombon, horna, fagot), odsek za harmoniku, harfu, gitaru, udaraljke, džez muziku, ranu muziku, pevanje (solo).

Dalje muzičko obrazovanje za zvanje muzički izvođač stiče se u srednjoj muzičkoj školi, a potom na muzičkoj akademiji - fakultetu.

Reproduktivni umetnik može biti stalno zaposlen ili slobodni umetnik. Mnogi reproduktivni umetnici rade i kao predavači u muzičkim školama, fakultetima (muzičkim akademijama).

Neke osobine reproduktivnog umetnika

• visok profesionalni nivo i velika potreba da sebe (svoje misli i osećanja) izrazi,
• kvalitet (vlada zanatom: vrhunska tehnika, lep ton i čista intonacija; izrazita muzikalnost),
• originalnost ideja (one su jednostavne, logične, prirodne, nadahnute, bogate; ima svoj "lični pečat" koji je vrlo prepoznatljiv).

Povezano

• Reproduktivna umetnost