Minski geto
Minski geto je formiran u Minsku ubrzo posle invazije nacističke Nemačke na Sovjetski Savez. Bio je jedan od najvećih u istočnoj Evropi, a najveći na okupiranoj teritoriji Sovjetskog Saveza. U njemu je bilo smešteno blizu 100.000 Jevreja, od kojih je većina stradala u holokaustu.
Kao i u mnogim drugim getima, Jevreji su bili primorani da rade za Nemce u fabrikama.[1] Stanovnici geta su živeli u veoma lošim uslovima, sa nedovoljnim zalihama hrane i lekova.[2]
U martu 1942. ubijeno je oko 5.000 Jevreja. Danas se na tom mestu nalazi spomenik Minskom getu. Do avgusta 1942. u getu je ostalo manje od 9.000 Jevreja, prema nemačkim zvaničnim dokumentima.[2] Geto je likvidiran 21. oktobra 1943,[2] a preostali minški Jevreji su ubijeni u logoru smrti Sobibor.[1] Nekoliko hiljada Jevreja je ubijeno i u logoru Mali Trostanec.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 MINSK, Holocaust Encyclopedia
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Minsk Ghetto Arhivirano 2011-07-24 na Wayback Machine-u, Pristupljeno 9. 4. 2013.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Barbara Epstein, The Minsk Ghetto 1941-1943: Jewish resistance and Soviet internationalism, University of California Press, 2008, ISBN 978-0-520-24242-5 ([1] Arhivirano 2009-03-14 na Wayback Machine-u)
- Hersh Smolar, The Minsk Ghetto: Soviet-Jewish partisans against the Nazis, Holocaust Library, 1989, ISBN 0-89604-068-2
