Transdermalni flaster
Transdermalni flaster je je flaster koji sadrži lek. On se stavlja na kožu da bi se isporučila specifična doza leka kroz kožu do krvotoka. Često se transdermalni flaster koristi za promovisanje lečenja povređenog dela tela. Prednost transdermalne isporuke leka u odnosu na druge tipove poput oralne, topičke, intravenozne, intramuskularne, etc. je da flaster omogućava kontrolisano oslobađanje leka u telo, kroz bilo poroznu membranu koja pokriva rezervoar leka ili putem topljenja telesnom toplotom sloja leka smeštenog u adhezivni materijal. Glavni nedostatak transdermalne isporuke je nepropustivost kože. Znatan broj lekova je dostupan u obliku transdermalnih flastera, npr, lekovi protiv najtežih bolova.
Prvi komercijalno dostupani flasteri su odobreni od strane FDA decembra 1979. Ti flasteri su sadržali doze skopolamina za lečenje bolesti kretanja.[1][2]
- ↑ Segal, Marian. „Patches, Pumps and Timed Release: New Ways to Deliver Drugs”. Food and Drug Administration. Arhivirano iz originala na datum 2007-02-10. Pristupljeno 24. 02. 2007.
- ↑ „FDA approves scopolamine patch to prevent peri-operative nausea”. Food and Drug Administration. 10. 11. 1997.. Arhivirano iz originala na datum 2006-12-19. Pristupljeno 12. 02. 2007.
- „Transderm Scōp” (PDF). Food and Drug Administration. 1998. Arhivirano iz originala na datum 2007-08-10. Pristupljeno 12. 02. 2007.
- PlastoPharma
- Sistemi za isporuku lekova Arhivirano 2009-09-07 na Wayback Machine-u