Ciklopentan
(Preusmjereno sa stranice RGSFGYAAUTVSQA-UHFFFAOYSA-N)
| Ciklopentan | |||
|---|---|---|---|
 |
 | ||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | pentametilen | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 287-92-3 
| ||
| PubChem[1][2] | 9253 | ||
| ChemSpider[3] | 8896
| ||
| ChEBI | 23492 | ||
| RTECS registarski broj toksičnosti | GY2390000 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | C5H10 | ||
| Molarna masa | 70,1 g/mol | ||
| Agregatno stanje | prozirna, bezbojna tečnost | ||
| Gustina | 0,751 g/cm3 | ||
| Tačka topljenja |
−94 °C | ||
| Tačka ključanja |
49 °C, 322 K, 120 °F | ||
| pKa | ~45 | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Srodna jedinjenja | ciklopropan, ciklobutan, cikloheksan | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Ciklopentan je veoma zapaljiv aliciklični ugljovodonik sa hemijskom formulom C5H10. On sadrži prsten sa pet atoma ugljenika, svaki od kojih je vezan za dva atoma vodonika iznad i ispot ravni. Ciklopentan je bezbojna tečnost sa mirisom sličnom benzinu. Njegova tačka topljenja je −94 °C, a tačka ključanja 49 °C. Ciklopentan pripada klasi cikloalkana.[4][5]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Smith, Michael B.; March, Jerry (2007). Advanced Organic Chemistry: Reactions, Mechanisms, and Structure (6th izd.). New York: Wiley-Interscience. ISBN 0-471-72091-7.
- ↑ Katritzky A.R., Pozharskii A.F. (2000). Handbook of Heterocyclic Chemistry. Academic Press. ISBN 0080429882.
