Vojislav Brajović – razlika između verzija

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Interaktivna pretraga historije
← Starija izmjenaNovija izmjena →
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
VizualnoWikitekst
Nema sažetka izmjene
Nema sažetka izmjene
Red 1: Red 1:
{{Infobox Actor
⚫
'''Vojislav [[Voja Brajović]]''', srpski [[glumac]]
| name = Vojislav "Voja" Brajović<br><small>Војислав "Воја" Брајовић</small>
| image =
| caption = Vojislav "Voja" Brajović
| birthname =
| birthdate = 11. maj 1949
| birthplace = [[Beograd]], [[NR Srbija]], [[FNRJ]]
| deathdate =
| deathplace =
| othername =
| occupation = [[Actor]]
| yearsactive = 1968 -
| spouse = Milica Mihajlović
| domesticpartner =
| website =
}}

{{Infobox Minister
| name = Vojislav Brajović
| honorific-suffix =
| image =
| order = ministar kulture
| term_start = 15. maj 2007.
| term_end = 7. jul 2008.
| predecessor = [[Dragan Kojadinović]]
| successor = [[Nebojša Bradić]]
| order2 = savetnik [[predsednik Srbije|predsednika Srbije]] za kulturu
| term_start2 = 31. jul 2008.
| term_end2 =
}}

⚫
'''Vojislav [[Voja Brajović]]''' (Beograd, 11. maj 1949 - ) je srpski [[glumac]].


Vojislav Brajović je rođen [[11. maja]] [[1949.]] godine u [[Beogradu]]. Osnovnu školu i Gimnaziju završio je u [[Valjevu]]. Godine [[1967.]] upisao je Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu u klasi prof. Predraga Bajčetića, a [[1971.]] godine diplomirao u klasi prof. Ognjenke Milićević.
Vojislav Brajović je rođen [[11. maja]] [[1949.]] godine u [[Beogradu]]. Osnovnu školu i Gimnaziju završio je u [[Valjevu]]. Godine [[1967.]] upisao je Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu u klasi prof. Predraga Bajčetića, a [[1971.]] godine diplomirao u klasi prof. Ognjenke Milićević.


'''Uloge u pozorištu i nagrade'''
==== Uloge u pozorištu i nagrade ====


Stalni je član [[Jugoslovenskog dramskog pozorišta]] od [[1969.]] godine u kome za četrdeset godina ostvario gotovo pedeset uloga. Još kao student igrao je u predstavama Odbrana Sokratova i smrt, Agamemnon, Kad su cvetale tikve, Pigmalion, Kin, Koriolan, Paklena mašina, Rat i mir u kafani Snefl, da bi se u Hamletu u režiji Steve Žigona pojavio u ulozi Horacija i Laerta. Ulogu Turnela u premijernoj postavci Bube u uhu igrao je do [[1997.]] Zatim, uloge u predstavama Elizabeta od Engleske; Za kim zvono zvoni; Varvari; Kako je Juda izdao Hrista; Mister Dolar. Posebno se istakao u ulozi Apolona Murzaveckog u komadu Vuci i ovce. U Vasi Železnovoj je igrao lik Semjona. Igrao je Žarka u Golgoti; Vilija Natana u Tri sina; Grofa u Romantičnim ćudima; Ivana Kaljajeva u Pravednicima; Grofa Oboljaninova u Zojkinom stanu; Doktora Probsta u Hrvatskom Faustu; Gazda-Isu u Komunističkom raju; Žutilova u Rodoljupcima; Alonza u Oluji; Kneza Miloša u Ruženju naroda u dva dela; Papu Mafeoa Barberinija u Svetlosti u noći; Jakova Šalimova u komadu Na letovanju; Matamora u Pozorišnim iluzijama, uloga za koju je nagrađen [[Oktobarskom nagradom grada Beograda]]; zatim, naslovnu ulogu u koprodukcijskoj predstavi s [[Gradom teatarom – Budva]], Lažni car Šćepan Mali, za koju je nagrađen Sterijinom nagradom za glavnu ulogu; Terzita u predstavi Troil i Kresida, takođe koprodukciji s budvanskim Festivalom, a za koju je nagrađen „Zlatnom maskom“ na [[Ohridskom festivalu]]; lik Dimitrija u predstavi Bure baruta za kojeg je dobio Nagardu „Milivoje Živanović“; Dr Ninković u Gospođi ministarki; po drugi put je Žutilov u Rodoljupcima kada je otvorena nova zgrada [[Jugoslovenskog dramskog pozorišta]]; Dr Dorn u Galebu; Šajlok (u alternaciji s Predragom Ejdusom) u Mletačkom trgovcu; Maks, Maksim u Skakavcima; Duh i Prvi grobar u Hamletu; Uča u Brodu za lutke; Satin u komadu Na dnu; i, najnovije ostvarenje, uloge Vojvode i Frederika u Kako vam drago.
Stalni je član [[Jugoslovensko dramsko pozorište|Jugoslovenskog dramskog pozorišta]] od [[1969.]] godine u kome za četrdeset godina ostvario gotovo pedeset uloga. Još kao student igrao je u predstavama Odbrana Sokratova i smrt, Agamemnon, Kad su cvetale tikve, Pigmalion, Kin, Koriolan, Paklena mašina, Rat i mir u kafani Snefl, da bi se u Hamletu u režiji Steve Žigona pojavio u ulozi Horacija i Laerta. Ulogu Turnela u premijernoj postavci Bube u uhu igrao je do [[1997.]] Zatim, uloge u predstavama Elizabeta od Engleske; Za kim zvono zvoni; Varvari; Kako je Juda izdao Hrista; Mister Dolar. Posebno se istakao u ulozi Apolona Murzaveckog u komadu Vuci i ovce. U Vasi Železnovoj je igrao lik Semjona. Igrao je Žarka u Golgoti; Vilija Natana u Tri sina; Grofa u Romantičnim ćudima; Ivana Kaljajeva u Pravednicima; Grofa Oboljaninova u Zojkinom stanu; Doktora Probsta u Hrvatskom Faustu; Gazda-Isu u Komunističkom raju; Žutilova u Rodoljupcima; Alonza u Oluji; Kneza Miloša u Ruženju naroda u dva dela; Papu Mafeoa Barberinija u Svetlosti u noći; Jakova Šalimova u komadu Na letovanju; Matamora u Pozorišnim iluzijama, uloga za koju je nagrađen [[Oktobarska nagrada grada Beograda|Oktobarskom nagradom grada Beograda]]; zatim, naslovnu ulogu u koprodukcijskoj predstavi s [[Gradski teatar - Budva|Gradom teatarom – Budva]], Lažni car Šćepan Mali, za koju je nagrađen Sterijinom nagradom za glavnu ulogu; Terzita u predstavi Troil i Kresida, takođe koprodukciji s budvanskim Festivalom, a za koju je nagrađen „Zlatnom maskom“ na [[Ohridski festival|Ohridskom festivalu]]; lik Dimitrija u predstavi Bure baruta za kojeg je dobio Nagardu „Milivoje Živanović“; Dr Ninković u Gospođi ministarki; po drugi put je Žutilov u Rodoljupcima kada je otvorena nova zgrada Jugoslovenskog dramskog pozorišta; Dr Dorn u Galebu; Šajlok (u alternaciji s Predragom Ejdusom) u Mletačkom trgovcu; Maks, Maksim u Skakavcima; Duh i Prvi grobar u Hamletu; Uča u Brodu za lutke; Satin u komadu Na dnu; i, najnovije ostvarenje, uloge Vojvode i Frederika u Kako vam drago.
Osam od ovih uloga ponele su Godišnju nagradu JDP-a.
Osam od ovih uloga ponele su Godišnju nagradu JDP-a.


Red 17: Red 48:
Za festival Grad teatar Budva i Teatar Kult obnovio je lik Radovana III (i dobio nagradu Grada teatara Budve, „Ćurana“, Nagradu grada Vršca i – „Zoranov brk“). Ostvario je i uloge: Feđa u komediji Kokoška (koja je danas na repertoaru JDP-a); Saša u predstavi Antigona u Njujorku; Prospero iz Bure; lik Dotorea u Legendi o postanku; ulogu Tomazoa Medinija u predstavi Konte Zanović.
Za festival Grad teatar Budva i Teatar Kult obnovio je lik Radovana III (i dobio nagradu Grada teatara Budve, „Ćurana“, Nagradu grada Vršca i – „Zoranov brk“). Ostvario je i uloge: Feđa u komediji Kokoška (koja je danas na repertoaru JDP-a); Saša u predstavi Antigona u Njujorku; Prospero iz Bure; lik Dotorea u Legendi o postanku; ulogu Tomazoa Medinija u predstavi Konte Zanović.


Na [[Dubrovačkim ljetnim igrama]] bio je Alonso u Oluji.
Na [[Dubrovačke ljetne igre|Dubrovačkim ljetnim igrama]] bio je Alonso u Oluji.


Za Crnogorsko narodno pozorište u Podgorici igrao je: Igumana Stefana iz Gorskog vijenca za koju je dobio Sterijinu nagradu, „Ardaliona“ i Godišnju nagradu CNP-a; Toma u Party time; Tetereva u Malograđanima; Torvalda u Nori, kao i Danucija u Montenegrinima (koprodukcija CNP i Grada teatara Budve). Vojislav Brajović je proglašen „Doživotnim počasnim članom CNP-a“.
Za Crnogorsko narodno pozorište u Podgorici igrao je: Igumana Stefana iz Gorskog vijenca za koju je dobio Sterijinu nagradu, „Ardaliona“ i Godišnju nagradu CNP-a; Toma u Party time; Tetereva u Malograđanima; Torvalda u Nori, kao i Danucija u Montenegrinima (koprodukcija CNP i Grada teatara Budve). Vojislav Brajović je proglašen „Doživotnim počasnim članom CNP-a“.
Za ulogu Kneza Vićencija u komediji Mera za meru u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu dobio je „Ardaliona“, Godišnju nagradu SNP-a i Nagradu grada Vršca.
Za ulogu Kneza Vićencija u komediji Mera za meru u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu dobio je „Ardaliona“, Godišnju nagradu SNP-a i Nagradu grada Vršca.


'''Izbor iz TV i filmskih uloga'''
=== Izbor iz TV i filmskih uloga ===

⚫
Za televiziju je snimio nekoliko stotina sati TV serija i drama: [[Šešir profesora Vujića]], [[Otpisani]] i [[Povratak otpisanih]], [[Više od igre]], [[Porobdžije]], [[Majstorska radionica]], [[Bolji život]].

⚫
Igrao u više od 30 filmova, pri čemu su najpoznatije: [[Urnebesna tragedija]], [[Halo taxi]], [[Povratak lopova]], [[Jaguarov skok]], [[Nacionalna klasa]], [[Vojnikova ljubav]], [[Tito i ja]], [Srećna porodica], [[Jesen stiže, dunjo moja]], [[Ambasador (film Fadila Hadžića)|Ambasador]], [[Boj na Kosovu]], [[13. juli (film)|13. juli]], [[Drugarčine]], [[Balkan exspres]] II deo, [[Sok od šljiva]], [[Tajvanska kanasta]], [[Bure baruta]].

⚫
Vojislav Brajović je 25. dobitnik [[Dobričin prsten|Dobričinog prstena]], najprestižnije glumačke nagrade koja se dodeljuje za životno delo, pošto mu je uručena 26. decembra 2009.

⚫
== Društveni angažman ==

⚫
Vojislav Brajović je bio ministar za kulturu u [[Vlada Republike Srbije|Vladi Republike Srbije]] 2007-2008, a nekada, 1981-82. i v.d. upravnika Jugoslovenskog dramskog pozorišta, direktor u osnivanju Bitef teatra, delegat [[Narodna skupština Srbije|Skupštine Srbije]] 1988-1990. Trenutno je savetnik Predsednika Države.

⚫
Živi i radi u [[Beogradu]]. Otac je troje dece, Vukote, filmskog producenta, Iskre, studentkinje IV godine glume, i sedmogodišnjeg Relje. U braku je s glumicom [[Milica Mihajlović|Milicom Mihajlović]].


⚫
Za televiziju je snimio nekoliko stotina sati TV serija i drama: [Šešir profesora Vujića], [Otpisani] i [Povratak otpisanih], [Više od igre], [Porobdžije], [Majstorska radionica], [Bolji život].
⚫
Igrao u više od 30 filmova. Nezaboravne su uloge u filmovima: [Urnebesna tragedija], [Halo taxi], [Povratak lopova], [Jaguarov skok], [Nacionalna klasa], [Vojnikova ljubav], [Tito i ja], [Srećna porodica], [Jesen stiže, dunjo moja], [Ambasador], [Boj na Kosovu], [13. juli], [Drugarčine], [Balkan exspres] II deo, [Sok od šljiva], [Tajvanska kanasta], [Bure baruta], [Turneja]...


==Eksterni linkovi==
⚫
Vojislav Brajović je 25. dobitnik [[Dobričinog prstena]], najprestižnije glumačke nagrade koja se dodeljuje za životno delo, pošto mu je uručena 26. decembra 2009.
* {{imdb|0104103}}
* [http://www.srbija.gov.rs/ Vlada Srbije]


{{start box}}
⚫
'''Društveni angažman'''
{{Succession box
| before = [[Dragan Kojadinović]]
| title = Ministar kulture
| years = 2007 &ndash; 2008
| after = [[Nebojša Bradić]]
}}
{{end}}


{{Lifetime|1949| |Brajovic, Vojislav}}
⚫
Vojislav Brajović je bio ministar za kulturu u [[Vladi Republike Srbije]] 2007-2008, a nekada, 1981-82. i v.d. upravnika Jugoslovenskog dramskog pozorišta, direktor u osnivanju Bitef teatra, delegat [[Skupštine Srbije]] 1988-1990. Trenutno je savetnik Predsednika Države.
[[Category:Srpski glumci]]
[[Category:Srpski političari]]


[[en:Vojislav Brajović]]
⚫
Živi i radi u [[Beogradu]]. Otac je troje dece, Vukote, filmskog producenta, Iskre, studentkinje IV godine glume, i sedmogodišnjeg Relje. U braku je s glumicom [[Milicom Mihajlović]].
[[fr:Vojislav Brajović]]
[[hr:Vojislav Brajović]]
[[sr:Воја Брајовић]]

Verzija na datum 30 decembar 2009 u 09:22

Vojislav "Voja" Brajović
Војислав "Воја" Брајовић
Rođen/a 11. maj 1949
Beograd, NR Srbija, FNRJ
Zanimanje Actor
Period aktivnosti 1968 -
Suprug/a/e/zi Milica Mihajlović
Vojislav Brajović
ministar kulture
Na dužnosti
15. maj 2007. – 7. jul 2008.
Prethodnik Dragan Kojadinović
Nasljednik Nebojša Bradić
savetnik predsednika Srbije za kulturu
Na dužnosti
Dužnost preuzeo 
31. jul 2008.

Vojislav Voja Brajović (Beograd, 11. maj 1949 - ) je srpski glumac.

Vojislav Brajović je rođen 11. maja 1949. godine u Beogradu. Osnovnu školu i Gimnaziju završio je u Valjevu. Godine 1967. upisao je Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu u klasi prof. Predraga Bajčetića, a 1971. godine diplomirao u klasi prof. Ognjenke Milićević.

Uloge u pozorištu i nagrade

Stalni je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta od 1969. godine u kome za četrdeset godina ostvario gotovo pedeset uloga. Još kao student igrao je u predstavama Odbrana Sokratova i smrt, Agamemnon, Kad su cvetale tikve, Pigmalion, Kin, Koriolan, Paklena mašina, Rat i mir u kafani Snefl, da bi se u Hamletu u režiji Steve Žigona pojavio u ulozi Horacija i Laerta. Ulogu Turnela u premijernoj postavci Bube u uhu igrao je do 1997. Zatim, uloge u predstavama Elizabeta od Engleske; Za kim zvono zvoni; Varvari; Kako je Juda izdao Hrista; Mister Dolar. Posebno se istakao u ulozi Apolona Murzaveckog u komadu Vuci i ovce. U Vasi Železnovoj je igrao lik Semjona. Igrao je Žarka u Golgoti; Vilija Natana u Tri sina; Grofa u Romantičnim ćudima; Ivana Kaljajeva u Pravednicima; Grofa Oboljaninova u Zojkinom stanu; Doktora Probsta u Hrvatskom Faustu; Gazda-Isu u Komunističkom raju; Žutilova u Rodoljupcima; Alonza u Oluji; Kneza Miloša u Ruženju naroda u dva dela; Papu Mafeoa Barberinija u Svetlosti u noći; Jakova Šalimova u komadu Na letovanju; Matamora u Pozorišnim iluzijama, uloga za koju je nagrađen Oktobarskom nagradom grada Beograda; zatim, naslovnu ulogu u koprodukcijskoj predstavi s Gradom teatarom – Budva, Lažni car Šćepan Mali, za koju je nagrađen Sterijinom nagradom za glavnu ulogu; Terzita u predstavi Troil i Kresida, takođe koprodukciji s budvanskim Festivalom, a za koju je nagrađen „Zlatnom maskom“ na Ohridskom festivalu; lik Dimitrija u predstavi Bure baruta za kojeg je dobio Nagardu „Milivoje Živanović“; Dr Ninković u Gospođi ministarki; po drugi put je Žutilov u Rodoljupcima kada je otvorena nova zgrada Jugoslovenskog dramskog pozorišta; Dr Dorn u Galebu; Šajlok (u alternaciji s Predragom Ejdusom) u Mletačkom trgovcu; Maks, Maksim u Skakavcima; Duh i Prvi grobar u Hamletu; Uča u Brodu za lutke; Satin u komadu Na dnu; i, najnovije ostvarenje, uloge Vojvode i Frederika u Kako vam drago. Osam od ovih uloga ponele su Godišnju nagradu JDP-a.

Istovremeno je, kao gost, igrao i igra na scenama drugih pozorišta: Zvezdara teatar, Atelje 212, Beogradsko dramsko pozorište, Srpsko narodno pozorište iz Novog Sada, Crnogorsko narodno pozorište iz Podgorice, Grad teatar Budva...

U Zvezdara teataru ostvario je nekoliko izuzetnih uloga: Vasa Vučurović u predstavi koja je otvorila pozorište, Mrešćenje šarana i za koju je nagrađen svojom prvom Sterijinom nagradom, „Ćuranom“ na Danima komedije i nagradom na Pozorišnim svečanostima „Ljubiša Jovanović“; Puniša i Puša Rsavac u Pazarnom danu; Tom Sardžent u komadu koji mu je posebno drag, Pogled u nebo.

U Ateljeu 212 igrao je likove: Nil Fedosijević Mamajev u komediji Kola mudrosti, dvoja ludosti i, Danijel Parker u predstavi Egzibicionista. U Beogradskom dramskom pozorištu odigrao je Doktora Kolea u predstavi Villa Sachino. Za festival Grad teatar Budva i Teatar Kult obnovio je lik Radovana III (i dobio nagradu Grada teatara Budve, „Ćurana“, Nagradu grada Vršca i – „Zoranov brk“). Ostvario je i uloge: Feđa u komediji Kokoška (koja je danas na repertoaru JDP-a); Saša u predstavi Antigona u Njujorku; Prospero iz Bure; lik Dotorea u Legendi o postanku; ulogu Tomazoa Medinija u predstavi Konte Zanović.

Na Dubrovačkim ljetnim igrama bio je Alonso u Oluji.

Za Crnogorsko narodno pozorište u Podgorici igrao je: Igumana Stefana iz Gorskog vijenca za koju je dobio Sterijinu nagradu, „Ardaliona“ i Godišnju nagradu CNP-a; Toma u Party time; Tetereva u Malograđanima; Torvalda u Nori, kao i Danucija u Montenegrinima (koprodukcija CNP i Grada teatara Budve). Vojislav Brajović je proglašen „Doživotnim počasnim članom CNP-a“. Za ulogu Kneza Vićencija u komediji Mera za meru u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu dobio je „Ardaliona“, Godišnju nagradu SNP-a i Nagradu grada Vršca.

Izbor iz TV i filmskih uloga

Za televiziju je snimio nekoliko stotina sati TV serija i drama: Šešir profesora Vujića, Otpisani i Povratak otpisanih, Više od igre, Porobdžije, Majstorska radionica, Bolji život.

Igrao u više od 30 filmova, pri čemu su najpoznatije: Urnebesna tragedija, Halo taxi, Povratak lopova, Jaguarov skok, Nacionalna klasa, Vojnikova ljubav, Tito i ja, [Srećna porodica], Jesen stiže, dunjo moja, Ambasador, Boj na Kosovu, 13. juli, Drugarčine, Balkan exspres II deo, Sok od šljiva, Tajvanska kanasta, Bure baruta.

Vojislav Brajović je 25. dobitnik Dobričinog prstena, najprestižnije glumačke nagrade koja se dodeljuje za životno delo, pošto mu je uručena 26. decembra 2009.

Društveni angažman

Vojislav Brajović je bio ministar za kulturu u Vladi Republike Srbije 2007-2008, a nekada, 1981-82. i v.d. upravnika Jugoslovenskog dramskog pozorišta, direktor u osnivanju Bitef teatra, delegat Skupštine Srbije 1988-1990. Trenutno je savetnik Predsednika Države.

Živi i radi u Beogradu. Otac je troje dece, Vukote, filmskog producenta, Iskre, studentkinje IV godine glume, i sedmogodišnjeg Relje. U braku je s glumicom Milicom Mihajlović.


Eksterni linkovi

Prethodi:
Dragan Kojadinović 		Ministar kulture
2007 – 2008 		Slijedi:
Nebojša Bradić
Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Vojislav_Brajović&oldid=428409