Poljsko-čehoslovački rat
Poljsko-čehoslovački rat | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
područje Tješinske Šleske 1920. godine | |||||||||
| |||||||||
Sukobljene strane | |||||||||
Čehoslovačka | Druga poljska republika | ||||||||
Komandanti i vođe | |||||||||
Josef Šnejdárek | Franciszek Latinik | ||||||||
Žrtve i gubici | |||||||||
44–53 mrtvih 124 ranjenih 7 nestalih |
92 mrtvih 855 ranjenih 813 nestalih |
Poljsko-čehoslovački rat (polj. Wojna polsko-czechosłowacka), u češkim izvorima navođen pod nazivom Sedmodnevni rat (češ. Sedmidenní válka) je bio kratkotrajni oružani sukob koji se na početku 1919. godine vodio između Poljske na jednoj i Čehoslovačke na drugoj strani na području Cješinske Šleske. Razlog sukoba je bio teritorijalni spor, odnosno pitanje da li će se to područje, koje je do kraja Prvog svjetskog rata pripadalo Austro-Ugarskoj, a na kome je živjelo miješano poljsko i češko stanovništvo pripasti novoosnovanoj poljskoj ili čehoslovačkoj državi, kao i u tome da su se na njemu nalazili strateški važni rudnici ugljena. Neposredni povod je bila odluka poljske vlade da se na njemu održe izbori za poljski Sejm, a što je čehoslovačka vlada nastojala spriječiti. Nakon odbijanja čehoslovačkog ultimatuma, Čehoslovačka je pokrenula vojnu akciju. Čehoslovačke snage su uživale brojčanu nadmoć te su potisnule poljske snage sve dok na intervenciju sila Antante nije uspostavljeno primirje. Linija radvajanja je postala demarkacijska linija, a na spornom području je uvedena međunarodna uprava. Godine 1920. je na konferenciju u Spa demrakacijska linija potvrđena kao nova granica dviju država; na čehoslovačkoj strani je ostalo područje Zaolzie sa značajnom poljskom manjinom. Godine 1938. je Poljska za vrijeme komadanja Čehoslovačke ultimatumom povratila to područje, ali je ono nakon Drugog svjetskog rata vraćeno Čehoslovačkoj.