My Favorite Wife
| My Favorite Wife | |
|---|---|
 kino-poster | |
| Režija | Garson Kanin James Anderson (pomoćnik) |
| Producent | Leo McCarey |
| Scenario | Leo McCarey Samuel i Bella Spewack Garson Kanin John McClain |
| Uloge | Irene Dunne Cary Grant Randolph Scott Gail Patrick |
| Muzika | Roy Webb |
| Fotografija | Rudolph Maté |
| Montaža | Robert Wise |
| Distribucija | RKO Radio Pictures |
| Datum(i) premijere | 17. 5. 1940
|
| Trajanje | 88 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 921.000 $[1] |
| Bruto prihod | 2,057.000 $[1] |
My Favorite Wife (sh. Moja omiljena supruga) je američka crno-bijela filmska komedija snimljena 1940. godine u režiji Garsona Kanina. Predstavlja slobodnu adaptaciju znamenite pjesme Enoch Arden engleskog pisca Alfreda Tennysona. Naslovni lik, koji tumači Irene Dunne je žena koja je nakon brodoloma provela sedam godina na pustom otoku i koja se vraća kući te otkriva kako je proglašena mrtvom te kako joj se muž (čiji lik tumači Cary Grant) upravo vjenčao za drugu ženu (čiji lik tumači Gail Patrick). Radnja prikazuje kako dodatne komplikacije koje nastanu kada joj muž otkrije kako joj je na pustom otoku društvo pravio markantni muškarac (čiji lik tumači Randolph Scott).
Film je producirao te trebao režirati Leo McCarey, koji je godine 1937. postigao veliki uspjeh sa romantičnom komedijom The Awful Truth, u kojoj su također bili nastupili Grant i Dunne. Slično kao i u tom filmu, scenario nije bio unaprijed napisan, odnosno stvarao se na setu, a što je bila rijetkost za tadašnji Hollywood.[2] Nedugo prije snimanja je McCarey teško stradao u prometnoj nesreći te je Gordon Kanin uskočio kao režiser. U produkciji je sudjelovao tek nakon tri tjedna, kada se dovoljno oporavio te izašao iz bolnice. Usprkos svih tih problema, My Favorite Wife je postigao veliki uspjeh na kino-blagajnama.
Nedugo prije snimanja My Favorite Wife je u Hollywoodu snimljena romantična komedija Too Many Husbands koja je također inspiraciju pronašla u Tennysonovoj pjesmi, ali je u njoj spol likova bio drukčiji. Godine 1962. se snimao remake My Favorite Wife pod naslovom Something's Got to Give, poznat kao posljednji u karijeri Marilyn Monroe; on nikada nije dovršen, ali je 1963. napravljen remake pod naslovom Move Over, Darling sa Doris Day u glavnoj ulozi.
- Irene Dunne ... Ellen Wagstaff Arden
- Cary Grant ... Nick Arden
- Randolph Scott ... Stephen Burkett
- Gail Patrick ... Bianca Bates
- Ann Shoemaker ... Ma, Nickova majka
- Scotty Beckett ... Tim, sin Ardensovih
- Mary Lou Harrington ... Chinch, kćer Ardensovih
- Donald MacBride ... Recepcionar
- Hugh O'Connell ... Johnson, službenik osiguravajućeg društva
- Granville Bates ... Judge Bryson
- Pedro de Cordoba ... Dr. Kohlmar
- ↑ 1,0 1,1 Richard Jewell, "RKO Film Grosses: 1931–1951", Historical Journal of Film Radio and Television, Vol 14, No 1, 1994. p. 55
- ↑ Bogdanovich, Peter (1997). Who the Devil Made It. New York: Alfred A. Knopf. ISBN 9780679447061.
