Prijeđi na sadržaj

Manić (Barajevo)

Izvor: Wikipedija
Za ostale upotrebe, v. Manić (razvrstavanje).
Manić
Osnovni podaci
Država  Srbija
Grad Beograd
Opština Barajevo
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 560
Geografija
Koordinate 44°30′26″N 20°25′35″E / 44.507166°N 20.4265°E / 44.507166; 20.4265
Manić na mapi Srbije
Manić
Manić
Manić (Srbije)
Ostali podaci
Pozivni broj 011
Registarska oznaka BG


Koordinate: 44° 30′ 26" SGŠ, 20° 25′ 35" IGD
Manić je naselje u opštini Barajevo u Gradu Beogradu. Prema popisu iz 2011. bilo je 560 stanovnika.

Istorija

[uredi | uredi kod]

Maniić se nalazi zapadno od Sopota. Nije očuvano predanje, a nema ni pisanih pomena, na osnovi kojih bi se moglo sa pouzdanošću govoriti o prošlosti ovoga sela. Svakako da je ovde postojalo neko starije naselje. U selu postoji mesto Crkvine gde se nalazilo na tragove od zidina, a u zabranu Ilije Milovanovića bilo je spomenik od „madžarskog groblja.“
Prve pisane podatke o ovome naselju imamo iz početka 19. veka. U aračkim spiskovima pominje se selo Manić, koje je pripadalo Katićevoj knežini i imalo je 1818. godine i 1822. godine 14 kuća. Godine 1846. selo je pripadalo srezu turijskom i imalo je 24 kuće. Po poisu iz 1923. godine. Manić ima 120 kuća sa 592 stanovnika (podaci opštinskog suda) i sa Beljinom, Rožancima i Slatinom činilo jednu političku opštinu.

Za starije porodice u selu smatraju se : Nidžići, Neškovići, Ivankovići , Petrovići i Jovanovići. Ostale porodice su mlađi doseljenici
Od 1922. godine. Manić ima svoju školu. (podaci krajem 1921. godine).[1] [2]

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Manić živi 412 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 38,9 godina (38,8 kod muškaraca i 39,0 kod žena). U naselju ima 176 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,13.

Ovo naselje je u uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 771 [3]
1953. 818
1961. 809
1971. 768
1981. 813
1991. 682 586
2002. 717 551
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
454 82.39%
Romi
  
95 17.24%
Hrvati
  
1 0.18%
nepoznato
  
1 0.18%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26. dr. B. M. Drobnjaković Kosmaj ) i iz „Letopisa“ Manićke opštine.
  2. Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
  3. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  4. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
  • „Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
  • Napomena

U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]