Maniić se nalazi zapadno od Sopota. Nije očuvano predanje, a nema ni pisanih pomena, na osnovi kojih bi se moglo sa pouzdanošću govoriti o prošlosti ovoga sela. Svakako da je ovde postojalo neko starije naselje. U selu postoji mesto Crkvine gde se nalazilo na tragove od zidina, a u zabranu Ilije Milovanovića bilo je spomenik od „madžarskog groblja.“
Prve pisane podatke o ovome naselju imamo iz početka 19. veka. U aračkim spiskovima pominje se selo Manić, koje je pripadalo Katićevoj knežini i imalo je 1818. godine i 1822. godine 14 kuća. Godine 1846. selo je pripadalo srezu turijskom i imalo je 24 kuće. Po poisu iz 1923. godine. Manić ima 120 kuća sa 592 stanovnika (podaci opštinskog suda) i sa Beljinom, Rožancima i Slatinom činilo jednu političku opštinu.
Za starije porodice u selu smatraju se : Nidžići, Neškovići, Ivankovići , Petrovići i Jovanovići. Ostale porodice su mlađi doseljenici
Od 1922. godine. Manić ima svoju školu. (podaci krajem 1921. godine).[1][2]
U naselju Manić živi 412 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 38,9 godina (38,8 kod muškaraca i 39,0 kod žena). U naselju ima 176 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,13.
Ovo naselje je u uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26. dr. B. M. Drobnjaković Kosmaj ) i iz „Letopisa“ Manićke opštine.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
„Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.