MAS 1873 Chamelot-Delvigne
| MAS 1873 Chamelot-Delvigne | |
|---|---|
 | |
| Tip | vojnički/službeni revolver |
| Mjesto nastanka |  Francuska |
| Historija upotrebe | |
| U upotrebi | 1873-1945 |
| Koristio/li | v. Korisnici |
| Ratovi | francuski kolonijalni sukobi, Monegaška revolucija, Prvi svjetski rat, Drugi svjetski rat |
| Historija proizvodnje | |
| Dizajner | Henri-Gustave Delvigne J. Chamelot |
| Proizvođač | Manufacture d'armes de Saint-Étienne |
| Proizveden/a/o | 1873-1887 |
| Broj primjeraka | 337.000 |
| Varijante | MAS 1874 |
| Specifikacije | |
| Masa | 1,04 kg |
| Dužina | 240 mm |
| Cijev (dužina) | 115 mm |
| Čahura | 11 mm Mle 1873 |
| Kalibar | 11 mm |
| Punjenja | dvostruka akcija |
| Brzina paljbe | 20–30 rounds/minute |
| Efektivni domet | 50 m |
| Maksimalni domet | 300 m |
| Sistem punjenja | doboš sa 6 metaka |
| Nišani | fiksirani |
Modèle 1873 Chamelot-Delvigne je bio revolver, poznat kao prvi standardni pištolj francuske vojske. Proizvodila ga je državna oružarnica Manufacture d'armes de Saint-Étienne (MAS) u Saint-Étienneu od 1873. do 1887. godine. Koristio je metak kalibra 11 mm sa čahurama punjenim crnim barutom, a punio se uz pomoć doboša sa šest metaka. U službu je uveden 1873. godine nedugo nakon Francusko-pruskog rata, kada je, poučena lošim iskustvima sa logistikom i pozadinskom organizacijom, francuska vojska počela standardizirati svoje naoružanje. Ispočetka je bio namijenjen isključivo podoficirima, s obzirom da su konzervativni krugovi ispočetka smatrali da oficiri kao simbol svog autoriteta i dalje moraju nositi mačeve i sablje, ali je već 1874. godine uvedena verzija za oficire. MAS 1873 je korišten prije svega u francuskim kolonijalnim sukobima; iako mu je metak bio relativno slab, pokazao se kao izuzetno pouzdano oružje; osim u Francuskoj, uveden je u naoružanje još nekoliko zemalja. Godine 1892. je Francuska kao novi standardni revolver uvela Modèle 1892 iki tzv. Lebelov revolver, ali se MAS 1873 još dugo vremena zadržao kao rezervno oružje te je, između ostalog, korišten i u Prvom svjetskom ratu. Francuska policija i druge paravojne formacije su ga koristile još duže, te je službeno iz upotrebe izbačen tek 1962. godine.
Vojni korisnici[uredi | uredi kod]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Giletta, Jacques (2005). Les Gardes Personnelles des Princes de Monaco (1st izd.). Taurus Editions. ISBN 2 912976-04-9.
