Gizela Vuković
Gizela Vuković | |||
---|---|---|---|
Biografske informacije | |||
Rođenje | Subotica, KSHS | 5. 9. 1926.||
Smrt | 29. 3. 2015. (dob: 88) | ||
Supružnik | Zvonko Bogdan (razvod) | ||
|
Gizela Vuković (Subotica, 5. septembar 1926. - 29. mart 2015.), je bila srpska pozorisna i filmska glumica, rodom Hrvatica. Na filmskim impresumima ju se ponekad navodi kao Gizu Vuković.
Od 1948. godine je glumila i pjevala u kazalištu. Bila je članica Hrvatskog narodnog kazališta u Subotici. Bila je zvijezda tamošnjeg kazališta. Glumila je uloge Koštane, Hasanaginice, Sonje iz djela Čehova i dr.
Na Festivalu igranog filma u Puli 1968. je osvojila Zlatna arena za ulogu seljanke u filmu U raskoraku.
Kad se svojevremeno preselila iz rodne Vojvodine u Beograd, obiteljsku kuću koju je stekla u braku s prvim suprugom zamijenila je za stan u centru Beograda. Iz prvog braka ima kćer. Dok je 1963. godine snimala film Radopolje, upoznala se s dvadesetogodišnjim glumcem subotičkog kazališta, budućim pjevačem Zvonkom Bogdanom, za kojeg se nešto poslije udala i s njim u braku provela 6 godina. Ona ga je sredinom 1960-ih dovela u Beograd. Prema riječima Zvonka Bogdana, Giza i njena kćer nisu se snašle kad su se preselile iz provincije u Beograd, a zbog poslovanja njene kćeri, i Bogdanu je bila ugrožena egzistencija i na intervenciju njegove majke, koja se protivila braku s Gizom, Bogdan se "izvukao iz cijele priče"
1990-ih, za vreme hiperinflacie u Srbiji, agencija njene kćeri nagomilala je velike dugove, pa su zelenaši kao naplatu zauzeli stan majke Gizele koju su isterali na ulicu. Gizela se tada već bila razbolela i morala je da obija pragove ne bi li dobila nekakvu finansijsku pomoć da bi preživela. Premijer Zoran Đinđić dao joj je donaciju od koje je preživljavala jedno vreme, a 2002. godine uselila se u jedan gde je boravila u malom sobičku. Dio njenih dugovanja za boravak podmirili su ministar kulture Dragan Kojadinović te glumac Voja Brajović. Umrla je 2015. godine u neimaštini.
- IMDB Gizela Vuković
- gradsubotica.co.rs Negdašnji subotički bioskopi, piše Dejan Mrkić Lansky, 29. augusta 2010.