Dragnjić
| Dragnjić | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Država |  Bosna i Hercegovina
|
| Entitet | Federacija Bosne i Hercegovine |
| Opština/Općina | Glamoč |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo ((1991)) | 123 |
| Geografija | |
| Koordinate | 43°53′56″N 17°01′11″E / 43.898889°N 17.019722°E |
  Dragnjić Dragnjić (Bosne i Hercegovine) | |
Koordinate: 43° 53′ 56" SGŠ, 17° 01′ 11" IGD
Dragnjić je naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Glamoč koja pripada entitetu Federacija Bosne i Hercegovine. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 123 stanovnika.[1]
 | Ovaj članak zahtijeva sređivanje kako bi ispunio Wikipedijine standarde kvaliteta. Pomozite u njegovom poboljšanju tako što ćete ga urediti. |
Dragnjić se nalazi na samom jugu Glamočkog polja. Nalazi se ispod komca na nadmorskoj visini 950 m. Dragnjić se nalazi na vrhu gornjeg Glamočkog polja, ispod samih padina planine Cincar (2006 m), udaljen of Glamoča 25 km a od Livna 9 km. Polje se još u narodu zove Dragnjičko. To je kraško polje okrušeno nešto nižim brdima,koje potapaju u jesen tri bujna potoka - rječice oko samog Dragnjića,a to su: Tramošnjik na lijevoj strani sela, Trmak i Badanj na desnoj strani do Glamoča na kojem se nalazi 5 mlinova. U kasno proljeće ponori isuše polje veličine cirka 4x8km sa prosječnom dubinom oko 3-4m. Tada poraste bujna trava, koja se kosi i hrani stoku 7 sela do Glamoča i neka livanjska sela i Gornjeg Grada. Pošto je nadmorska visina nepovoljna za druge kulture osim ječma, ozimice i krompira, tu je jako razvijeno stočarstvo. U polju je sijeno za zimu, a po padinama Cincara nepregledni pašnjaci, puni cvijeta zvanog vrisak, po kojem zuje zlatne pčele i pune košnice čuvenog dragnjičkog meda.
| Ovaj članak zahtijeva sređivanje kako bi ispunio Wikipedijine standarde kvaliteta. Pomozite u njegovom poboljšanju tako što ćete ga urediti. |
Ovi uslovi su doveli prve nomadske narode Ilire u ove krajeve, a spomen na njih su njihovi nadgrobni spomenici - ogromni kameni blokovi i gradine oko Dragnjičkog Polja. Poslije područje osvajaju Rimljani, a u sedmom vijeku dolaze Južni Slaveni sa kojima se asimiliraju zaostali Iliri i započinju zajednički život. Dolaskom Osmanlija mnogi prelaze na islam, kao i plemićka porodica Dural. Prelaskom na islam, kao veleposjednici, dobijaju titulu age i prezime se mijenja u Duralagić. Iz Dragnjića je čuveni Duralagić Meho koji je u 16. vijeku išao na mejdan bišćanskome banu da bi iz sužanjstva izbavio zarobljene Bošnjake i poštedio život banu, sa kojim se pobratio. Njegovi nasljednici (tri brata) odlaze u rat u tursku vojsku u 16. vijeku i postaju komadanti dobrovoljaca, koji su se zvali Đonlije, a komadanti Đonlage. Po povratku sa ratišta iz Budima, mjenja im se prezime u Đonlagići. Đonlagića je bilo u Dragnjiću i 1920. Po podacima Miroslava Niškanovića i knjizi Porodični korijeni - to su bile tri porodice čije su kule kamene bile sačuvane sve do posljednjih ratnih zbivanja 1993. godine.
| Nacionalnost | 1991. |
| Srbi | 34 |
| Muslimani | 77 |
| Hrvati | 9 |
| Jugosloveni | 2 |
| ostali | 1 |
| Ukupno | 123 |
|
U Dragnjiću se proizvodi čuveni livanjski masni sir.
- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.