Bitka kod Tucumána
| Bitka kod Tucumána | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment Argentinskog rata za nezavisnost | |||||||
 Slika Francisca Fortunya (1865-1942)) | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
.svg){kind=small} Ujedinjene Provincije Río de la Plate
|
.svg){kind=small} Vicekraljevstvo Peru
| ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Manuel Belgrano | Juan Pío de Tristán | ||||||
| Snage | |||||||
| oko 1,800 vojnika | oko 3,000 vojnika, 13 topova | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| 20 poginulih, 200 ranjenih | 450 poginulih, 690 zarobljenih | ||||||
Bitka kod Tucumána 24 - 25. septembar 1812. odvila se između snaga Ujedinjenih Provincija Río de la Plate i snaga španjolskih rojalista iz Vicekraljevstva Peru.[1]
To je bila ključna bitka u Argentinskom ratu za nezavisnost u kojoj su španjolski rojalisti poraženi od argentinskih ustanika (Armije Sjevera), kojima je komandirao general Manuel Belgrano.[1]
Historija[uredi | uredi kod]
Pobjeda je zaustavila rojaliste u kampanji na teritorij Ujedinjenih Provincija Río de la Plate i omogućila ustanicima da učvrste svoj položaj. Argentinci su se uoči bitke u srahu od poraza povukli iz Jujuya, kog su spalili a civilima naredili da ga napuste i odu u Provinciju Tucumán koju bi mogli uspješno braniti.[1] Isprva su se htjeli povući do Cordobe, ali su ih građani San Miguel de Tucumána od tog odvratili, davši im novac, konje i dobrovoljce za tu bitku. Nakon bitke ustanici su se dočepali puno vrijedne municije koju su rojalisti u panici ostavili.[1]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „1812 The Battle of Tucumán” (engleski). University of Kent. Pristupljeno 6.11. 2023.
