Barakiš
براقش | |
|---|---|
| |
| Zemlja |  Jemen
|
| Regija | Arapski poluotok |
| Nadmorska visina | 1200 |
| Civilizacija | Minejsko kraljevstvo |
  Pozicija Barakiša u Jemenu | |
| Period postojanja | 4. st. pne. - 1960-ih |
| Koordinate: 16°0′N 44°48′E / 16.000°N 44.800°E | |
Barakiš ili Baraqish (arapski: براقش) je gradić na sjeverozapadu Jemena, udaljen oko 125 km [1]sjeverozapadno od glavnog grada Sane u Muhafazi Al Džauf. [1]
Historija[uredi | uredi kod]
Barakiš je za antike bio poznat kao Jathil, prva prijestolnica Minejskog kraljevstva oko 4. st. pne.[2] Grci i Rimljani zvali su ga Athlula (ili Athrula) [3] u vrijeme kad je bio važna stanica na karavanskom Puta tamjana od Arapskog mora do Sredozemlja.
Barakiš je bio dobro utvrđen grad sa zidinama visokim od 8 do 14 metara, 57 tornjeva i dvoja gradska vrata. [1]Dobar dio kamenih zidina vidljiv je i danas, na kojima još uvijek ima jasno čitljivih minejskih natpisa.[2]
Najimpresivnije su ruševine minejskog hrama, koji se nalazi u južnom dijelu grada, on još uvijek ima 16 stupova i greda, ali se nezna kom božanstvu je bio namjenjen.[1]
Rimska vojska od 10 000 vojnika i 15 000 najamnika prefekta Egipta Aeliusa Gallusa zaustavila se u Barakišu 25. - 24. pne. na svom pohodu na Jemen. Oni su Barakišu ostali dulje vrijeme, jer su ostali zatečeni nedostatkom vode, iz njihovih vremena ostao je grob konjanika P. Corneliusa.[4]
Nakon propasti karavanskog Puta tamjana Barakiš je izgubio na važnosti, ali ostao je naseljen. Njegovi sve malobrojniji stanovnici, obnavljali su stare objekte i gradili nove na ruševinama starih sve do 1960-ih kad su ga posljednji stanovnici napustili. Danas ruševine Barakiša čuva vojska, od moguće devastacije.[2]
Jedna talijanska arheološka ekipa provodila je iskapanja u Barakišu, oni su iskopali jedan hram sa djelomično očuvanom kupolom, iskapanja su prekinuta zbog nedostatka novaca. [2]
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Barakiš se nalazi oko 30 km sjeverno od Brane Marib[5], pored širokog kanjona Vadi Džaufa na brežuljku, do kojeg je moguće doći jedino terenskim vozilom.[5]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Baraqish Travel Guide, na portalu World66 (pristupljeno 12. 02. 2011.)”. Arhivirano iz originala na datum 2017-04-21. Pristupljeno 2011-02-12.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „La città di Baraqish”. Arhivirano iz originala na datum 2011-07-17. Pristupljeno 2011-02-12.
- ↑ Rich, J.W. (1990): Cassius Dio: the Augustan Settlement (Roman History 53.29.8), str. 820
- ↑ Rich, J.W. (1990): Cassius Dio: the Augustan Settlement (Roman History 53-55.9), str. 165
- ↑ 5,0 5,1 Yathul - The Incense Road: Baraqish, na portalu Nabataea.net (pristupljeno 12. 02. 2011.)
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Baraqish na portalu yementourism.com Arhivirano 2016-04-21 na Wayback Machine-u (en)
- Baraqish na portalu World66 Arhivirano 2017-04-21 na Wayback Machine-u(en)
- The Incense Road: Baraqish-Yathul, na portalu Nabataea.net (en)
- Article in Italian Arhivirano 2011-07-17 na Wayback Machine-u (it)