Školska pedagogija
Školska pedagogija je grana pedagogije koja se bavi teorijom škole kao posebne obrazovne ustanove ili radne organizacije.
Pregled[uredi | uredi kod]
Predmet izučavanja školske pedagogije su važna pitanja iz oblasti vaspitanja i obrazovanja u školi. Centralna pitanja bavljenja školskom pedagogijom su: struktura i realizacija nastavnih planova i programa, teorija škole kao specifične obrazovne ustanove ili organizacije rada, organizacija nastave (didaktičke teorije), proces vaspitanja i obrazovanja u školi (metodika). obrazovno-vaspitnog rada), položaj najvažnijih faktora u obrazovanju – obrazovni proces u školi, međuljudski odnosi u školi (pedagoška komunikacija), saradnja roditelja i škole, uloga stručnih i upravljačkih organa; pitanje upravljanja i nadzora nad radom škole, uloga i zadaci stručnih saradnika u školi; profesionalnu orijentaciju i usmjeravanje, metodologiju pedagoškog istraživanja u školi, pa čak i povratnu informaciju, tj. pitanja planiranja osoblja i politike upisa.
Zadaci školske pedagogije proizlaze iz njenog predmeta. Potrebno je napomenuti da se univerzalni, trajni i nepromjenjivi zadaci školske pedagogije ne mogu odrediti jer je ona živa i dinamična, otvorena promjenama poput živog i dinamičnog procesa odgoja i obrazovanja.
Neki od zadataka koji su aktuelni u ovom društveno-istorijskom trenutku su:
- baviti se sistematskim proučavanjem nastanka i razvoja škole;
- proučavati zakonitosti građenja i unapređenja vaspitanja i obrazovanja;
- proučavati i unapređivati međuljudske odnose unutar nastavničkih, a posebno studentskih kolektiva, organizacija, udruženja, grupa;
- izučavati i usavršavati teoriju nastave u cilju unapređenja obrazovne prakse;
- proučavati i unapređivati odnose između nastavnika i učenika, nastavnika i roditelja učenika, kao i ulogu roditelja u organizovanju i realizaciji školskog obrazovanja;
- pokrenuti i aktuelizirati pitanja savremenih trendova u pedagoškoj nauci (interkulturalna pedagogija, odgoj za mir i društveni napredak, ekopedagogija, pedagogija slobodnog vremena i dr.).
Razumijevanje školske pedagogije i predmeta njenog proučavanja moguće je samo u kontekstu opšte pedagogije kao nauke o obrazovanju i vaspitanju, budući da je nauka o obrazovanju i vaspitanju mlada (u poređenju, na primer, sa filozofijom i medicinom ). Svoju prvu afirmaciju doživjela je sa 19 godina. veka i naglo širenje tek 70-ih godina 20. veka. veka . Školska pedagogija je prvenstveno povezana sa pedagoškim naukama, posebno sa didaktikom, opštom pedagogijom, komparativnom pedagogijom, istorijom pedagogije, metodologijom pedagoških istraživanja. Takođe ima jake veze sa psihologijom, sociologijom, filozofijom i logikom .