The Man Who Would Be King
| The Man Who Would Be King | |
|---|---|
 kino-poster koji je izradio Tom Jung | |
| Režija | John Huston |
| Producent | John Foreman |
| Scenario | John Huston Gladys Hill |
| Predložak | The Man Who Would Be King; autor: Rudyard Kipling |
| Uloge | |
| Muzika | Maurice Jarre |
| Fotografija | Oswald Morris |
| Montaža | Russell Lloyd |
| Distribucija | Columbia Pictures |
| Datum(i) premijere | 18. 12. 1975
|
| Trajanje | 129 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 8 mil. $[1] |
| Bruto prihod | 13,2 mil. $ [2] |
The Man Who Would Be King (sh. Čovjek koji je htio biti kralj) je američko-britanski pustolovni film snimljen 1975. godine u režiji Johna Hustona. Predstavlja adaptaciju istoimene priče Rudayarda Kiplinga. Radnja započinje 1885. godine u Britanskoj Indiji kada Kipling (čiji lik tumači Christopher Plummer) kao novinar od svog poznanika, bivšeg vojnika Peachyja Carnahana (čiji lik tumači Michael Caine) sluša priču o tome kako su on i njegov drug Daniel Dravot (koga tumači Sean Connery) napustili vojsku i odlučili potražiti bogatstvo i sreću u zabačenim dijelovima Centralne Azije te došli u Kafiristan, izoliranu planinsku oblast istočnog Afganistana gdje ih je, vidjevši neobičnu odjeću i neobično "magično" oružje kao što su puške, lokalno stanovništvo "prepoznalo" kao božanstva, a Dravota kao svog drevnog vladara Aleksandra Velikog.
Huston je bio veliki poklonik Kiplingove priče, te ju je pokušavao ekranizirati decenijama; ostvarenje tih planova su priječili financijski i drugi problemi, ali najviše to što je smatrao da jedino najveće hollywoodske zvijezde mogu dostojno tumačiti likove Carnehana i Dravota. 1950-ih su to trebali biti Humphrey Bogart i Clarke Gable (koji su preminuli prije nego što je Huston uspio pokrenuti film), 1960-ih Kirk Douglas i Burt Lancaster, a 1970-ih Robert Redford i Paul Newman. Na kraju je Newman Hustonu predložio da bi najbolje bilo da te likove tumače britanski glumci, pa ga Huston poslušao te odabrao Cainea i Conneryja, koji su tada uživali vrhunac popularnosti. Samo snimanje, koje se odvijalo u londonskim studijima Pinewood te lokacijama u Francuskoj i Maroku su obilježili problemi vezani uz Hustonovo zdravstveno stanje, te kaotične odluke vezane uz casting - pa je tako manekenka Tessa Dahl, prethodno angažirana za ulogu kafiristanske princeze Roxanne, na samom setu izennada zamijenjena Caineovom suprugom Shakirom Caine.
Iako je The Man Who Would Be King među kritičarima imao poklonike, među kojima se svojim oduševljenjem posebno istakao Roger Ebert, dio je smatrao da je previše razvučen, te da ga je dodatno upropsatio Caine sa svojim "preglumljivanjem". Komercijalni rezultati su, pak, predstavljali veliko razočaranje.
Uloge[uredi | uredi kod]
- Sean Connery ... Daniel Dravot
- Michael Caine ... Peachy Carnehan
- Christopher Plummer ... Rudyard Kipling
- Saeed Jaffrey ... Billy Fish
- Doghmi Larbi ... Ootah
- Jack May ... Komesar distrikta
- Karroom Ben Bouih ... Kafu Selim
- Mohammad Shamsi ... Babu
- Albert Moses ... Ghulam
- Paul Antrim ... Mulvaney
- Graham Acres ... Oficir
- The Blue Dancers of Goulamine ... Plesači
- Shakira Caine ... Roxanne
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Box Office Information for The Man Who Would Be King. IMDb. pristup 18. XII 2013.
- ↑ Top 20 Films of 1975 by Domestic Revenue. Box Office Report via Internet Archive. pristup 18. XII 2013.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- The Man Who Would Be King na sajtu IMDb
- The Man Who Would Be King na AllMovie-u (en)
- The Man Who Would Be King na filmskoj bazi podataka TCM
- The Man Who Would Be King u katalogu Američkog filmskog instituta
- The Man Who Would Be King na Box Office Mojo-u
- The Man Who Would Be King na Rotten Tomatoes-u (en)
- The Man Who Would Be King – starpulse.com