Lapuanjoki
| Rijeka Lapuanjoki Ule älv | |
|---|---|
 | |
| Lokacija | |
| Kontinenti | Evropa |
| Regije | Skandinavija |
| Države |  Finska |
| Pokrajine | Južna Ostrobotnija , Ostrobotnija |
| Gradovi | Nykarleby |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina – koordinate | Jezero Sapsalampi 113 m 62° 26′ 37″ N, 23° 38′ 5″ E |
| Ušće – aps. visina – koordinate | Nykarleby (Botnijski zaljev) 0 m 63° 34′ 31″ N, 22° 28′ 56″ E |
| Dužina | 150[1] km |
| Pritoke | Kuivasjoki, Nurmonjoki, Töysänjoki, Kätkänjoki, Kauhavanjoki |
| Hidrologija | |
| Protok – srednji | 34[1] m³/s |
| Sliv – površina | baltički 4,122 [1] km² |
| Ulijeva se u | Botnijski zaljev |
Lapuanjoki (švedski: Lappo å) je rijeka na zapadu Finske duga 150 km[1]
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Lapuanjoki izvire iz Jezero Sapsalampi na nadmorskoj visini od 113 metra. Od tamo teče prema sjeverozapadu, preko niza akumulacionih jezera do ušća u Botnijski zaljev kod grada Nykarleby.
Lapuanjoki ima prosječni protok od 34 m³/s, i sliv od 4,122 km².[1]
Rijeka Lapuanjoki, nekoć je često plavila zbog tresetišta u kojima ima korito, zbog tog su melioracioni radovi na njenoj regulaciji počeli još krajem 19. vijeka, a dovršeni između 1950. - 1970. izgradnjom nasipa i akumulacija.[1]
Na rijeci je podignuto šest hidroelektrana, prva - Stadfors izgrađena 1927. nalazi se oko 6 km od mora. Pored toga na rijeci ima više od 20 mlinova i tvornica celuloze sa svojim branama i akumulacijama, većina ih danas manje više neradi.[1]