Von Richthofen and Brown
| Von Richthofen and Brown | |
|---|---|
 angažirani piloti iza jednog aviona korištenog na snimanju u ljeto 1970. godine; Lynn Garrison, koji je bio koordinator kaskada, dolje drugi slijeva | |
| Režija | Roger Corman |
| Producent | Gene Corman |
| Scenario | John William Corrington Joyce Hooper Corrington |
| Uloge | John Phillip Law Don Stroud |
| Muzika | Hugo Friedhofer |
| Fotografija | Michael Reed |
| Montaža | Alan Collins |
| Studio | The Corman Company |
| Distribucija | United Artists |
| Datum(i) premijere | 28. 7. 1971
|
| Trajanje | 97 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države |
| Jezik | engleski |
| Budžet | ispod 1 mil. $[1] |
| Bruto prihod | 108.851 prodanih kino-ulaznica (Francuska)[2] |
Von Richthofen and Brown (sh. Von Richthofen i Brown), također poznat i pod naslovom The Red Baron (sh. Crveni barun) je američki ratni film snimljen u režiji Rogera Cormana i premijerno prikazan 1971. godine. Radnja prikazuje zračni rat na Zapadnom frontu u Prvog svjetskom ratu, i to kroz paralelnu biografiju dvojice lovačkih pilota - znamenitognjemačkog asa Manfreda von Richthofena (čiji lik tumači John Phillip Law) i kanadskog pilota Roya Browna koji će se sa njim konačno sresti u kobnom zračnom dvoboju 1918. godine.
Corman je dugo vremena planirao snimiti film o von Richthofenu, ličnošću koju je smatrao posljednjim oličenjem viteških ideala u historiji ratovanja, pa je tome, uz poprilična odstupanja od historijskih činjenica, prilagodio scenario tako da von Richthofena i njegov "viteški" način ratovanja prikazuje kao anakronizam u doba industrijskog krvoprolića koje je predstavljao Prvi svjetski rat, odnosno suprotstavlja mnogo pragmatičnijem Brownu sa suprotne strane, tako i njegovom krvoločnom potčinjenom Hermannu Göringu (koga tumači Barry Primus) čiji postupci, poput mitraljiranja bespomoćnih bolničara na tlu, služe kao svojevrsno predskazanje budućih Luftwaffeovih zločina nad civilima u Drugom svjetskom ratu.
Corman je film snimao na lokacijama u Irskoj, koristeći replike autentičnih aviona izrađene za potrebe mnogo spektakularnijeg filma The Blue Max pet godina ranije. Kao platformu za snimanje je, pak, koristio helikopter Aérospatiale Alouette II kako bi dobio priliku snimati scene zračnih borbi u kojima je sudjelovalo čak 12 aviona istovremeno. Među pilotima okupljenima za potrebe snimanja se našao i Richard Bach, poznat kao autor New Age bestselera Galeb Jonathan Livingston. 15. septembra 1970. je jedan od pilota, Charles Boddington, poginuo kada se njegov avion srušio, a samo dan kasnije je glumac Don Stroud neozlijeđen preživio pad aviona u kome je ozlijeđen vođa pilota Lynn Garrison.
Iako je Corman bio poznat po efikasnosti produkcije, i iako je Von Richthofen and Brown po svom budžetu bio daleko ispod svota koje su veliki hollywoodski studiji trošili za slične projekte, za njega se ispostavilo da predstavlja najskuplji i najambiciozniji film u Cormanovoj karijeri. Nakon premijere mu kritike uglavnom nisu bile pretjerano sklone. Corman je nakon njega, kasnije to obrazloživši emocionalnom iscrpljenošću, odlučio uzeti dugu pauzu od režiranja koja će potrajati sve do 1990. godine i filma Frankenstein Unbound.
|
|
- ↑ Corman and Jerome 1990, p. 169.
- ↑ Podaci o gledanosti filmova Rogera Cormana u Francuskoj na Box Office Story
- Corman, Roger and Jim Jerome. How I Made a Hundred Movies in Hollywood and Never Lost a Dime. London: Muller, 1990. ISBN 978-009174-679-7.
- Von Richthofen and Brown na filmskoj bazi podataka TCM
- Von Richthofen and Brown na sajtu IMDb
- Von Richthofen and Brown na AllMovie-u (en)