Tit Stacilije Taur
Tit Stacilije Taur (Titus Statilius Taurus, cca. 60. pne. - cca. 10. pne.), ponekad poznat i kao Tit Stacilije Taur I, bio je rimski vojskovođa, političar i velikodostojnik iz vremena prijelaza Republike u Carstvo.
Bio je rodom iz Lukanije i skromnog porijekla, te je uživao reputaciju homo novusa. Za vrijeme građanskih ratova je postao pristaša Marka Antonija, a kasnije komandant njegove flote. Sporazumom u Tarentumu godine 37. pne. Antonije je Taura i njegovu flotu prepustio svom kolegi trijumviru Oktavijanu, istovremeno proglasivši Taura suffect konzulom. Taur je s flotom sudjelovao u ratu protiv Seksta Pompeja, a poslije osvajanja Sicilija|Sicilije okupirao Afriku, zbog čega mu je udijeljen trijumf. Godine 34. pne. je Oktavijana pratio na pohodu u Ilirikum. Kada je godine 32. pne. izbio rat između Oktavijana i Antonija, odlučio je prijeći na Oktavijanovu stranu te kao komandant flote znatno pridonio Oktavijanovoj pobjedi kod Akcijuma.
Godine 29. pne. Taur je poslan u Hispaniju gdje je porazio Kantabrijce, Vakcejce i Asturce. Godine 26. pne. ga je Oktavijan, sada već poznat kao car August, ponovno imenovao konzulom. Godine 16. pne. je za vrijeme Augustovog puta u Galiju služio kao gradski prefekt Rima.
Taur je imao dva sina koji su nosila njegovo ime - Tit Stacilije Taur II, koji je umro u mladosti, te Tit Stacilije Taur III. Sin potonjeg, poznat kao Tit Stacilije Taur IV, bio je prokonzul Afrike, a za vrijeme Klaudija optužen za vještičarenje i prisiljen izvršiti samoubistvo.
- Appian, B. C. v. 5, 27, 97—99, 103, 109, 118
- Dion Cass. xlix. 14, 38, li. 20, liii. 23, liv. 9
- Tacitus, Annales. vi. 11, xii.59
- Syme, R., Augustan Aristocracy