Prva bitka kod Choleta
| Bitka kod Choleta | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Rata u Vendéeu | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| 580 ljudi | 15.000 ljudi | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| de Beauveau † |
Jacques Cathelineau Jean-Nicolas Stofflet | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
|
150 mrtvih 400 zarobljenih | 40 mrtvih | ||||||
Prva bitka kod Choleta se dogodila na zapadu Francuske 15. marta 1793. godine na samom početku seljačkog ustanka koji će kasnije postati poznat kao Rat u Vendéeu. Nekoliko dana ranije je odluka, među seljacima pokrajine Vendée omražene, republikanske vlade da tamo provodi [[regrutacija (vojska)|regrutaciju]g za potrebe Rata Prve koalicije, izazvala niz spontanih protesta i pobuna. Pokušaj republikanskih vlasti da pobunu uguše u mjestu Saint-Florent-le-Vieil je propao kada je 600 seljaka pripadnike Nacionalne garde natjeralo u bijeg. Dan kasnije su seljaci pod vodstvom karizmatskog mještanina Jacquesa Cathelineaua uspjeli protjerati republikanski garnizon iz zamka Jallais. Vijest o tim uspjesima se munjevito proširila okolicom, te su se seljaci masovno priključili Cathelineauu čije su snage tako samo za par dana narasle na oko 15.000 ljudi. Pobunjenici su odlučili napasti grad Cholet, koji je branio republikanski garnizon od 580 ljudi. Pred samu bitku je garnizonu ponuđena mirna predaja, ali je njegov zapovjednik, kapetan de Beveau, to odbio, računajući da može poraziti pobunjenike, koji su tada uglavnom bili naoružani vilama, kosama i drugim poljoprivrednim alatima. Kada je krenuo napad, ključnom se pokazala pobunjenička nadmoć u ljudstvu, kao i entuzijazam koji je ličnom hrbrošču poticao Cathelineau. Pobunjenici su zazeli grad, čime je republikanskoj vlasti zadan težak udarac, te stvorena panika među pristašama Revolucije u tom području. Kada su se pobunjenici okrenuli prema Chalonnes-sur-Loireu, republikanci su ga napustili bez borbe i prebjegli u Angers. Kada je, nekoliko tjedana kasnije, došlo do osipanja pobunjeničke vojske, republikanci su 14. aprila pod vodstvom generala Leygoniera ponovno zauzeli grad.