Grifon – razlika između verzija
m r2.7.3) (robot Dodaje: be:Грыфон; kozmetičke promjene |
|||
| Red 1: | Red 1: | ||
[[Datoteka:Satyr griffin Arimaspus Louvre CA491.jpg|thumb|right|250px|'''Grifon''' i Satir]] |
[[Datoteka:Satyr griffin Arimaspus Louvre CA491.jpg|thumb|right|250px|'''Grifon''' i Satir]] |
||
'''Grifon''' ({{jez-gr|Gryps}}, {{jez-lat|Griphus}}) je [[mit]]sko [[čudovište]] sa telom [[lav]]a i glavom [[Orao |
'''Grifon''' ({{jez-gr|Gryps}}, {{jez-lat|Griphus}}) je [[mit]]sko [[čudovište]] sa telom [[lav]]a i glavom [[Orao|orla]], poreklom sa [[Istok]]a. |
||
==Mitologija== |
== Mitologija == |
||
Najstarije predstave ovih fantastičnih bića poznate su iz [[Egipat |
Najstarije predstave ovih fantastičnih bića poznate su iz [[Egipat|Egipta]], [[Vavilon]]a, [[Asirija|Asirije]], [[Hetitsko carstvo|Hetitskog carstva]], [[Persija|Persije]], [[Fenikija|Fenikije]] i [[Judeja|Judeje]], a odatle su stugle u [[grčka|Grčku]], najpre na [[Krit]]. Na Kritu su se pojavljivali na umetničkim predmetima iz 17. i 16. veka pre nove ere, u [[Sparta|Sparti]] u 8. i 7. veku pre nove ere i u [[Rim]]u. |
||
Moglo je biti žensko i muško, a postojale su i rezličite kombinacije: lavlji trup i ptičja, odnosno ljudska glava. |
Moglo je biti žensko i muško, a postojale su i rezličite kombinacije: lavlji trup i ptičja, odnosno ljudska glava. |
||
U [[Stara Grčka|Grčkoj]] je uglavnom predstavljan kao čudovište ženskog pola, a najpoznatije je [[Sfinga]]. U [[Mesopotamija |
U [[Stara Grčka|Grčkoj]] je uglavnom predstavljan kao čudovište ženskog pola, a najpoznatije je [[Sfinga]]. U [[Mesopotamija|Mesopotamiji]] i [[Persija|Persiji]] preovladao je lavlji tip - kombinacija lavljeg trupa i glave bika ili čoveka, a u [[Stari Egipat|Egiptu]] tip - telo lava i glava ptice grabljivice, [[škorpion]]a i čoveka, [[zmaj]]a i slično. |
||
Najpoznatiji predstavnici bili su siruši "vavilonski zmajevi" i kerubioni, krilati bikovi-stražari s ljudskom glavom. |
Najpoznatiji predstavnici bili su siruši "vavilonski zmajevi" i kerubioni, krilati bikovi-stražari s ljudskom glavom. |
||
Grifon se smatrao opasnim [[demon]]om koji je bio sluga [[bog]]ova, a vremenom je gubio svoj htonski karakter i pretvorio se u simbol mudrosti. |
Grifon se smatrao opasnim [[demon]]om koji je bio sluga [[bog]]ova, a vremenom je gubio svoj htonski karakter i pretvorio se u simbol mudrosti. |
||
==O Grifonu== |
== O Grifonu == |
||
I [[književnost]]i se prvi put pominje u komentaru [[Hesiod]]ovog dela, a prvi opis dao je [[Herodot]] u prvoj polovini 5. veka pre nove ere. Opisujući ga kao čudovište s lavljim telom, orlovskim krilima i kandžama, koji živi negde daleko na severu [[Azija |
I [[književnost]]i se prvi put pominje u komentaru [[Hesiod]]ovog dela, a prvi opis dao je [[Herodot]] u prvoj polovini 5. veka pre nove ere. Opisujući ga kao čudovište s lavljim telom, orlovskim krilima i kandžama, koji živi negde daleko na severu [[Azija|Azije]], gde čuva bogata nalazišta [[Zlato|zlata]] od jednookih [[Arismapana]]. |
||
[[Eshil]] grifone naziva "[[Zevs]]ovim psima" i opisuje ih kao pse sa ptičjim kljunom koji ne laju. |
[[Eshil]] grifone naziva "[[Zevs]]ovim psima" i opisuje ih kao pse sa ptičjim kljunom koji ne laju. |
||
| Red 19: | Red 19: | ||
{{commonscat|Griffins}} |
{{commonscat|Griffins}} |
||
== Eksterni linkovi == |
== Eksterni linkovi == |
||
*[http://www.gryphonpages.com/ Grifon] |
* [http://www.gryphonpages.com/ Grifon] |
||
| ⚫ | |||
== Izvori == |
== Izvori == |
||
* V. Zamarovski, ''Junaci antičkih mitova'', ''Leksikon grčke i rimske mitologije'', Zagreb 1985, str. 118. |
* V. Zamarovski, ''Junaci antičkih mitova'', ''Leksikon grčke i rimske mitologije'', Zagreb 1985, str. 118. |
||
| ⚫ | |||
[[als:Greif]] |
[[als:Greif]] |
||
| Red 28: | Red 29: | ||
[[ast:Grifu]] |
[[ast:Grifu]] |
||
[[az:Qrifon]] |
[[az:Qrifon]] |
||
[[be:Грыфон]] |
|||
[[bg:Грифон]] |
[[bg:Грифон]] |
||
[[bs:Grifon]] |
[[bs:Grifon]] |
||
Verzija na datum 18 juni 2012 u 22:36
Grifon (grč. Gryps, lat. Griphus) je mitsko čudovište sa telom lava i glavom orla, poreklom sa Istoka.
Mitologija
Najstarije predstave ovih fantastičnih bića poznate su iz Egipta, Vavilona, Asirije, Hetitskog carstva, Persije, Fenikije i Judeje, a odatle su stugle u Grčku, najpre na Krit. Na Kritu su se pojavljivali na umetničkim predmetima iz 17. i 16. veka pre nove ere, u Sparti u 8. i 7. veku pre nove ere i u Rimu.
Moglo je biti žensko i muško, a postojale su i rezličite kombinacije: lavlji trup i ptičja, odnosno ljudska glava.
U Grčkoj je uglavnom predstavljan kao čudovište ženskog pola, a najpoznatije je Sfinga. U Mesopotamiji i Persiji preovladao je lavlji tip - kombinacija lavljeg trupa i glave bika ili čoveka, a u Egiptu tip - telo lava i glava ptice grabljivice, škorpiona i čoveka, zmaja i slično.
Najpoznatiji predstavnici bili su siruši "vavilonski zmajevi" i kerubioni, krilati bikovi-stražari s ljudskom glavom.
Grifon se smatrao opasnim demonom koji je bio sluga bogova, a vremenom je gubio svoj htonski karakter i pretvorio se u simbol mudrosti.
O Grifonu
I književnosti se prvi put pominje u komentaru Hesiodovog dela, a prvi opis dao je Herodot u prvoj polovini 5. veka pre nove ere. Opisujući ga kao čudovište s lavljim telom, orlovskim krilima i kandžama, koji živi negde daleko na severu Azije, gde čuva bogata nalazišta zlata od jednookih Arismapana.
Eshil grifone naziva "Zevsovim psima" i opisuje ih kao pse sa ptičjim kljunom koji ne laju.
Eksterni linkovi
Izvori
- V. Zamarovski, Junaci antičkih mitova, Leksikon grčke i rimske mitologije, Zagreb 1985, str. 118.