Plućna alveola
| Plućna alveola | |
|---|---|
| |
| Plućna alveola | |
| Latinski | alveolus pulmonis |
| Code | TH H3.05.02.0.00026 |
Plućne alveole su mali, kesasti mehurići koji se nalaze na zidovima terminalnih bronhiola,[1] duboko unutar pluća. Njihov prečnik je oko 0,1 milimetar, a debljina membrane oko 0,2 mikrometara, čime se omogućava spoljašnja razmena gasova.[2] Funkcionalno, alveole su najvažniji i strukturno najzastupljeniji deo pluća. U svakom plućnom krilu ih ima po 150 miliona. Ukupna površina im je oko 140m2. Imaju oblik dvanaestougla. Oko njih se nalazi gusta mreža kapilara, kojima od srca pristiže krv osiromašena, a prema srcu odlazi krv osvežena novim kiseonikom.[2]
Uloga plućnih alveola je da vrše spoljašnju razmenu gasova. U njima se kiseonik vezuje za hemoglobin, koji se nalazi u krvi, a iz krvi se u alveolama oslobađa ugljendioksid. Kiseonik dalje iz krvi prelazi u tkivo, gde oksidiše ugljenik u ugljendioksid i vodonik u vodu. Ugljendioksid se putem krvi prenosi u suprotnom smeru i preko alveola izdisajem izbacuje iz organizma.[3]
Za vreme inspiracije, trenutka udisaja, povećava se kapacitet grudne duplje, vazduh u alveolama se razređuje, pa unutrašnji pritisak postaje niži od atmosferskog i vazduh disajnim putevima iz okoline ulazi u pluća. Za vreme ekspiracije, trenutka izdisaja uslovljene kontrakcijom mišića grudnog koša koja dovodi do smanjenja zapremine grudne duplje, odigrava se obrnuti proces, pa ugljendioksid, opet disajnim putevima, napušta organizam i nagomilava se u okolinu.[3]
- ↑ „Plućni acinus“ Arhivirano 2011-11-17 na Wayback Machine-u, 22. januar 2010, pristup 27. mart 2013
- ↑ 2,0 2,1 Futura sciences: „Alvéole pulmonaire“ Arhivirano 2013-06-20 na Wayback Machine-u, pristup 27. mart 2013
- ↑ 3,0 3,1 Biomedicinski uređaji : „11. Uređaji za merenje funkcionisanja i zamenu pluća i srca“, Martinović D., Žorić A. Popović H, str. 161, pristup 27. mart 2013