Mondo cane
| Mondo cane | |
|---|---|
 kino-poster | |
| Režija | Gualtiero Jacopetti Paolo Cavara Franco Prosperi |
| Producent | Angelo Rizzoli |
| Scenario | Gualtiero Jacopetti Paolo Cavara |
| Naracija | Stefano Sibaldi |
| Muzika | Riz Ortolani Nino Oliviero |
| Fotografija | Antonio Climati Benito Frattari |
| Montaža | Gualtiero Jacopetti |
| Distribucija | Cineriz |
| Datum(i) premijere | 30. 3. 1962
|
| Trajanje | 108 min. |
| Zemlja |  Italija |
| Jezik | italijanski |
| Bruto prihod | 2,000.,000 $ (kino-ulaznice u SAD i Kanadi)[1] |
Mondo cane (sh. Pasji svijet) je italijanski cjelovečernji dokumentarni film snimljen 1962. u režiji Gualtiera Jacopettija, Paola Cavare i Franca Prosperija, poznat kao začetnik žanra eksploatacijskih dokumentaraca koji su upravo prema njemu dobili ime mondo filmovi.
Mondo cane nema okvirni zaplet, temu ni čvrstu strukturu, te se svodi na seriju kratkih vinjeta koje prikazuju neobične i za tadašnju zapadnu ili "pristojnu" publiku šokantne prizore koje se tiču neobičnih običaja ili prakse vezanih uz smrt, seks ili okrutnost prema životinjama u različitim dijelovima svijeta. Sve te prizore, koji, između ostalog, uključuju i kargo kulta na Novoj Gvineji, ali i umjetnički performans avangardnog umjetnika Yvesa Kleina, prati polu-ironična naracija. Dio materijala je autentičan, a dio su autori stvorili kroz glumu i kreativne montažne i narativne manipulacije. Mondo cane je postigao veliki uspjeh, a naslovna muzička tema Riza Ortolanija, poznata pod nazivom More je postala veliki pop hit, posebno u verziji danskog muzičara Kaija Windinga.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ "Top Rental Features of 1963", Variety, 8 January 1964 p 71.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Mondo Cane na sajtu IMDb